Hoe te schrijven in het gezichtspunt van de eerste persoon: wat u wel en niet moet doen

Point of view is het oog waarmee je een verhaal vertelt. Het perspectief van de eerste persoon geeft lezers een intiem beeld van de ervaring van een personage.

Leer van de besten

Ga naar sectie

• 3 redenen om vanuit het oogpunt van de eerste persoon te schrijven
• Schrijven vanuit het gezichtspunt van de eerste persoon
• 3 dingen die u moet vermijden bij het schrijven in de eerste persoon
• Meer weten over schrijven?

James leert je personages te creëren, dialogen te schrijven en ervoor te zorgen dat lezers de pagina omslaan.

3 redenen om vanuit het oogpunt van de eerste persoon te schrijven

Wanneer je een verhaal schrijft, heb je verschillende gezichtspunten om uit te kiezen, zoals: derde persoon beperkt of tweede persoon alwetend. Hoewel het schrijven in het perspectief van een derde persoon of een tweede persoon zeker zijn voordelen heeft, heeft vertelling in de eerste persoon het unieke vermogen om de lezer op de eerste rij bij het verhaal te plaatsen. Schrijven in de eerste persoon kan je schrijven ook op de volgende manieren verbeteren:

1. First person POV geeft een verhaal geloofwaardigheid . Het standpunt van de eerste persoon bouwt een band op met lezers door een persoonlijk verhaal rechtstreeks met hen te delen. Door de lezer op deze manier dichterbij te brengen, wordt een verhaal - en verteller - geloofwaardig. Vanaf de openingszin van het epische zeeverhaal van Herman Melville, Moby Dick , de lezer staat op voornaam bij de verteller: Noem me Ismaël. Deze vertrouwdheid creëert een relatie met de verteller, waardoor de lezers geloven dat wat ze gaan horen een waargebeurd verhaal is. Wanneer een schrijver dat narratieve vertrouwen schendt door lezers op een dwaalspoor te brengen - hetzij door een verteller die opzettelijk liegt, hetzij door een kenmerk van de verteller dat hun geloofwaardigheid in gevaar brengt - staat hij bekend als een onbetrouwbare verteller.
2. First-person POV geeft een mening . Een verteller vertelt een verhaal door een lens gefilterd door hun meningen. In de first-person POV zorgt het gebruik van het voornaamwoord I voor een gevoel van vertrouwdheid tussen lezer en verteller, waardoor de schrijver de lezer subtiel kan beïnvloeden door een verhaal met een vooringenomenheid te vertellen. Scout is de zesjarige verteller in Om een ​​spotvogel te doden en het verhaal wordt verteld met de onschuld en naïviteit van het wereldbeeld van een kind. De auteur, Harper Lee, had verschillende personages om uit te kiezen, maar door dit verhaal over ras in het Amerikaanse Zuiden door de ogen van dit jonge personage te vertellen, wordt de lezer gedwongen om de ongelijkheden van ras te onderzoeken en in twijfel te trekken op dezelfde manier als Scout.
3. First-person POV bouwt intriges op . Het perspectief van de eerste persoon beperkt de toegang van een lezer tot informatie. Ze weten en ervaren alleen wat de verteller doet. Dit is een effectief hulpmiddel om spanning te creëren en intriges op te bouwen in verhalen, vooral in thrillers of mysteries. John Watson is bijvoorbeeld de verteller in bijna alle Sherlock Holmes-mysteries van Sir Arthur Conan Doyle. Door Holmes, de hoofdpersoon en hoofdpersoon, op afstand te houden, wordt hij interessanter, maar het stelt de lezer ook in staat om net zo verrast te zijn als Watson wanneer Holmes eindelijk een zaak oplost. Lezers hebben de neiging zich te identificeren met personages die leren zoals ze zijn.

Schrijven vanuit het gezichtspunt van de eerste persoon

Als je eenmaal hebt besloten om je verhaal in de eerste persoon te schrijven, gebruik dan deze tips om je verhalende stem te begeleiden:

1. Schrijf een opening zoals Melville . Laat de lezer meteen weten dat je een first-person verhaal gebruikt, zoals Melville deed in de openingszin van Moby Dick met Noem me Ismaël. Introduceer de stem van de verteller in de eerste twee alinea's om vanaf het begin een band met uw lezers te creëren.
2. Blijf in karakter . Wanneer je het voornaamwoord I gebruikt, is het gemakkelijk om uit de stem van je personage te glippen en in die van jezelf als auteur. Blijf tijdens het schrijven trouw aan de stem van je POV-personage.
3. Creëer een sterke verteller . Maak van je ik-personage een interessant personage om het verhaal echt te laten werken. Geef ze een sterke stem en een solide achtergrondverhaal dat hun perspectief beïnvloedt.
4. Zorg ervoor dat je ondersteunende karakters sterk zijn . Als je in de tegenwoordige of verleden tijd van de eerste persoon schrijft, is het gemakkelijk om je alleen op je vertellende hoofdpersoon te concentreren. Het is echter net zo belangrijk om je verteller een levendige groep secundaire personages te geven die de eigenschappen van je hoofdpersoon kunnen ondersteunen, uitdagen en belichten. Bij Charlotte Bronté's Jane Eyre , een van de redenen waarom onze verteller zo boeiend is, is dat ze een diverse en dynamische groep ondersteunende personages heeft om mee om te gaan.

3 dingen die u moet vermijden bij het schrijven in de eerste persoon

Hier zijn enkele veelvoorkomende valkuilen die je moet vermijden als je voor het eerst in de eerste persoon schrijft:

1. Vermijd voor de hand liggende tags . Vermijd in de eerste persoon zinnen die de lezer uit de gedachten van het personage halen, bijvoorbeeld, ik dacht of ik voelde. Hoewel een van de voordelen van schrijven in de eerste persoon is dat je weet wat de verteller denkt, moet je niet in het hoofd van het personage blijven hangen. We willen ook door hun ogen kijken, dus gebruik beeldtaal om de lezer rond te leiden in hun wereld.
2. Begin niet elke zin met een I. Elke regel beginnen met I kan repetitief worden; varieer uw zinnen door gedachten of gevoelens te illustreren. In plaats van te schrijven voelde ik me moe toen ik door de diepe sneeuw liep, probeer de berg was begraven in de sneeuw, waardoor elke stap als een mijl voelde.
3. Je hoofdpersoon hoeft niet altijd te vertellen . Het is gemakkelijk om aan te nemen dat je hoofdpersoon je verteller zou moeten zijn in een first-person verhaal, maar dat zou niet altijd het geval moeten zijn. In de periferie van de eerste persoon is de verteller een getuige van het verhaal, maar hij is niet de hoofdpersoon. In The Great Gatsby , F. Scott Fitzgerald creëerde het personage Nick, die het verhaal vertelt van Jay Gatsby die probeert de liefde van Nicks neef, Daisy, te winnen. Door het verhaal op deze manier te vertellen, blijft de focus op de hoofdpersoon, maar schept ook enige afstand, zodat de lezer niet op de hoogte is van hun gedachten of gevoelens. Door het verhaal op deze manier te vertellen, blijft Gatsby een mysterieus personage en kan Nick het verhaal met een inslag vertellen, gebruikmakend van zijn ervaring met Gatsby en zijn mening over hem om het verhaal te kleuren. Overweeg de verschillende personages in je roman of korte verhaal en beslis welk personage je verhaal moet vertellen.

Masterclass

Voorgesteld voor jou

Online lessen gegeven door 's werelds grootste geesten. Breid uw kennis uit in deze categorieën.

Leert schrijven

Leert scenarioschrijven

Leert schrijven voor televisie

Leert dramatisch schrijven

Meer weten over schrijven?

Word een betere schrijver met het MasterClass Jaarlidmaatschap. Krijg toegang tot exclusieve videolessen die worden gegeven door literaire meesters, waaronder Neil Gaiman, Margaret Atwood, David Baldacci, Joyce Carol Oates, Dan Brown en meer.