Meer informatie over de wet van toenemende opportuniteitskosten in het bedrijfsleven: definitie en voorbeelden

De wet van toenemende alternatieve kosten is een economisch principe dat beschrijft hoe alternatieve kosten toenemen naarmate middelen worden aangewend. (Met andere woorden, elke keer dat middelen worden toegewezen, zijn er kosten verbonden aan het gebruik ervan voor het ene doel boven het andere.)

Ga naar sectie

• Wat zijn opportuniteitskosten?
• Wat is de wet van toenemende opportuniteitskosten?
• Voorbeeld van toenemende opportuniteitskosten
• Waarom is de wet van toenemende opportuniteitskosten belangrijk in het bedrijfsleven?
• Meer weten over economie en ondernemen?
• Meer informatie over de MasterClass van Paul Krugman

Nobelprijswinnende econoom Paul Krugman leert je de economische theorieën die de drijvende kracht zijn achter de geschiedenis en het beleid en die de wereld om je heen helpen verklaren.

Wat zijn opportuniteitskosten?

Opportuniteitskosten vertegenwoordigen de financiële kosten van zakelijke en economische beslissingen. Aangezien materiële, financiële en arbeidsmiddelen allemaal eindig zijn, moeten er beslissingen worden genomen over de toewijzing en het gebruik van deze middelen. Opportuniteitskosten zijn de kosten - of het comparatieve voordeel - van het kiezen van het ene gebruik boven het andere.

Laten we als voorbeeld een fastfoodrestaurant nemen. Stel dat dit restaurant zeven werknemers heeft in de ochtendploeg.

• Als de manager besluit dat drie van die werknemers een uitgebreide inventarisatie moeten uitvoeren in plaats van kassa's te laten werken, zal dit de doorlooptijd vertragen en uiteindelijk leiden tot een lagere verkoop naarmate de lijnen toenemen en potentiële klanten afweren.
• Toch is inventarisatie nodig om bedrijven gezond en verantwoord te houden.
• Het verschil tussen de financiële impact van drie medewerkers die inventariseren in plaats van op de vloer werken, zijn de alternatieve kosten.

Wat is de wet van toenemende opportuniteitskosten?

De wet van toenemende alternatieve kosten stelt dat elke keer dat dezelfde beslissing wordt genomen in de toewijzing van middelen, de alternatieve kosten zullen toenemen.

Terugkerend naar het fastfoodvoorbeeld hierboven, betekent dit:

• De wet van toenemende alternatieve kosten stelt dat de alternatieve kosten van het hebben van drie werknemers die inventaris uitvoeren aanzienlijk zijn.
• De alternatieve kosten van het hebben van vier werknemers zijn echter groter volgens de wet van de toenemende alternatieve kosten.
• Als het fastfoodrestaurant vervolgens zes van hun zeven werknemers zou verplaatsen om inventaris te maken, zouden de restaurantactiviteiten stoppen. Het is niet mogelijk om een ​​fastfoodrestaurant te runnen met slechts één medewerker op de vloer.
• Elke keer dat een extra medewerker wordt verplaatst van verkoop en voedselbereiding naar back-of-house inventaris, stijgen de alternatieve kosten.

Dit wordt een beetje ingewikkelder wanneer schaarse middelen worden beschouwd, zoals grondstoffen en energie, en we proberen de winstgevendheid te berekenen van verschillende soorten specifieke afgewerkte goederen en diensten op de markt.

De huurders van de wet worden het best begrepen door middel van visualisatie - economen drukken stijgende alternatieve kosten uit in een grafiek die een Production Possibility Frontier (PPF) wordt genoemd of een Productiemogelijkheidcurve (PPC) . Deze curve illustreert de verschillende combinaties van de hoeveelheid van twee goederen die kunnen worden geproduceerd met behulp van de beschikbare middelen en technologieën. Er zijn verschillende punten op de curve en elk punt op de boog vertegenwoordigt een optimale toewijzing van middelen.

wat een kenmerk is van modernistische literatuur

Hoewel ze bijvoorbeeld verschillende productiehoeveelheden vertegenwoordigen, is het verschil in gunstigheid van punt a naar punt b verwaarloosbaar.

Voorbeeld van toenemende opportuniteitskosten

Er zijn veel verschillende soorten middelen en productieprocessen, en voor elke genomen beslissing zijn er alternatieve kosten. En aangezien deze beslissingen worden herhaald en verfijnd, is de wet van toenemende alternatieve kosten van toepassing telkens wanneer de productie met één extra eenheid toeneemt (wat bekend staat als marginale kosten).

Enkele voorbeelden van stijgende alternatieve kosten houden verband met de productie in de fabriek. Stel dat een bedrijf leren schoenen en leren tassen maakt:

• Ze kunnen hun middelen gelijkmatig besteden, de helft van hun materiaal en arbeid besteden aan de productie van schoenen en de helft aan tassen, ze kunnen hun middelen volledig besteden aan de productie van schoenen of volledig aan de productie van tassen, of aan elke scheiding tussen deze twee polen.
• Naarmate ze naar de ene of de andere pool gaan, zullen hun alternatieve kosten toenemen. Door alleen schoenen te maken, missen ze volledig de kans om tassen te produceren en te verkopen, ook al hebben ze de materialen, expertise en marktaandeel om dit te doen.
• Het is ook waarschijnlijk dat sommige van hun werknemers - ontwerpers, voormannen, enz. - beter geschikt zijn voor het ene type productie dan voor het andere. Door ervoor te kiezen er slechts één te produceren, maximaliseren ze niet de middelen die de expertise van hun werknemers vertegenwoordigt.

Masterclass

Voorgesteld voor jou

Online lessen gegeven door 's werelds grootste geesten. Breid uw kennis uit in deze categorieën.

Leraar Economie en Maatschappij

Leert een modemerk bouwen Fashion

Leert onderzoeksjournalistiek

Geeft les in modeontwerp

Waarom is de wet van toenemende opportuniteitskosten belangrijk in het bedrijfsleven?

Denk als een professional

Nobelprijswinnende econoom Paul Krugman leert je de economische theorieën die de drijvende kracht zijn achter de geschiedenis en het beleid en die de wereld om je heen helpen verklaren.

De wet van toenemende alternatieve kosten is belangrijk in het bedrijfsleven en de economie, omdat het de gevaren beschrijft van het volledig in non-productie gaan. Er zijn constante alternatieve kosten, aangezien er altijd beslissingen zullen worden genomen over de beste toewijzing van beperkte middelen. Consequent dezelfde beslissing volgen of er extremer naar toe gaan, zal de alternatieve kosten verhogen.

• Opportuniteitskosten en de wet van toenemende alternatieve kosten worden geïllustreerd door een productiemogelijkheidsgrens (PPF) of een productiemogelijkheidscurve (nooit een rechte lijn). Deze grafiek houdt rekening met de productiefactoren (en veronderstelt volledige werkgelegenheid), en brengt het ideale productieniveau in kaart van twee producten die strijden om dezelfde hulpbronnen.
• Bedrijven proberen de boog van de curve in deze grafiek te volgen, in het besef dat te ver van de uitgezette punten afwijken duidt op een slechte verdeling van middelen die tot suboptimale economische output zal leiden.

Het is belangrijk op te merken dat de PPF theoretisch is en dat er geen daadwerkelijke economische beslissing wordt genomen met maximale productie-efficiëntie en dat dus geen maximale output kan worden aangenomen. Dit betekent dat real-world variabelen zoals productiekosten voor de productie van goederen, de marktwaarde van bepaalde consumptiegoederen en de internationale handel in Amerikaanse kapitaalgoederen en handelswinsten.

hoe vergroot ik mijn woordenschat?

Het principe van stijgende kosten is ook van toepassing op persoonlijke financiën, waar mensen economische beslissingen nemen ingegeven door eigenbelang om persoonlijke winstgevendheid te waarborgen. Bij het nemen van bepaalde investeringsbeslissingen boven andere zullen er toenemende alternatieve kosten zijn: een marginaal rendement voor een marginale toename van de investering kan worden waargenomen door middel van een marginale analyse; deze rendementen worden over het algemeen beheerst door de wet van toenemende alternatieve kosten.

Bij het nemen van economische beslissingen in het licht van beperkte middelen, is er altijd een afweging bij elke keuze die wordt gemaakt. De wet van toenemende alternatieve kosten, hoewel niet absoluut, geeft ons enige houvast om het beste alternatief te vinden voor het nemen en analyseren van deze beslissingen voor een productieve economie.

Meer weten over economie en ondernemen?

Leren denken als een econoom kost tijd en oefening. Voor Nobelprijswinnaar Paul Krugman is economie geen reeks antwoorden, het is een manier om de wereld te begrijpen. In Paul Krugmans MasterClass over economie en samenleving vertelt hij over de principes die politieke en maatschappelijke vraagstukken bepalen, waaronder toegang tot gezondheidszorg, het belastingdebat, globalisering en politieke polarisatie.

Meer weten over economie? Het MasterClass Jaarlidmaatschap biedt exclusieve videolessen van meestereconomen en strategen, zoals Paul Krugman.