Meer informatie over universele gezondheidszorg: definitie, voor- en nadelen

Universele gezondheidszorg domineert het nieuws gedurende vele cycli, waarbij veel mensen beweren dat het een mensenrecht is. Maar wat is het precies? Hieronder vindt u een inleiding over universele gezondheidszorg, inclusief de voordelen, de mogelijke nadelen en waarom het zo'n hot topic is in de Verenigde Staten.

Ga naar sectie

• Wat is universele gezondheidszorg?
• Wat zijn de voordelen van universele gezondheidszorg?
• Wat zijn de nadelen van universele gezondheidszorg?
• 3 soorten universele gezondheidszorg
• Welke landen hebben universele gezondheidszorg?
• Hoe werkt de gezondheidszorg in de Verenigde Staten?
• Een korte geschiedenis van de gezondheidszorg in de Verenigde Staten
• Wat zijn de uitdagingen van de overgang naar universele gezondheidszorg in de Verenigde Staten?
• Meer weten over economie en maatschappij?
• Meer informatie over de MasterClass van Paul Krugman

Nobelprijswinnende econoom Paul Krugman leert je de economische theorieën die de drijvende kracht zijn achter de geschiedenis en het beleid en die de wereld om je heen helpen verklaren.

Wat is universele gezondheidszorg?

Universele gezondheidszorg is een brede term die alle maatregelen omvat die een overheid onderneemt om zoveel mogelijk mensen gezondheidszorg te bieden. Sommige regeringen doen dit door minimumnormen en voorschriften vast te stellen en andere door programma's te implementeren die de hele bevolking bestrijken. Maar het uiteindelijke doel is gezondheidsdekking voor alle burgers.

Wat zijn de voordelen van universele gezondheidszorg?

Universele gezondheidszorg is een veelbesproken onderwerp aan beide kanten van het gangpad. Het is belangrijk om te leren over de voor- en nadelen die vaak worden genoemd met betrekking tot een landelijk beleid zoals universele gezondheidszorg.

• Het meest voor de hand liggende voordeel van universele gezondheidszorg is dat iedereen een ziektekostenverzekering heeft en toegang heeft tot medische diensten en dat niemand failliet gaat van medische kosten.
• Op federaal niveau verlaagt universele gezondheidszorg de kosten van de gezondheidszorg voor de nationale economie, omdat de overheid de prijzen voor medicijnen en diensten controleert. Die stroomlijning sijpelt door naar de artsen zelf, waar ze de administratieve kosten kunnen verlagen en minder personeel kunnen aannemen omdat ze niet gedwongen zijn om met een groot aantal zorgbedrijven samen te werken.
• Universele gezondheidszorg maakt ook service gelijk, zonder dat artsen of ziekenhuizen in staat zijn zich te richten op en tegemoet te komen aan rijkere klanten. Dat betekent dat iedereen dezelfde zorg krijgt, wat uiteindelijk leidt tot een gezondere beroepsbevolking en een langere levensverwachting.
• Wanneer een persoon vanaf de geboorte universele gezondheidszorg heeft, kan dit ook leiden tot een langer en gezonder leven en het verminderen van maatschappelijke ongelijkheid.

Wat zijn de nadelen van universele gezondheidszorg?

Een veelgehoorde kritiek op universele gezondheidszorg is dat de algehele kwaliteit en variëteit van zorg afneemt.

• In sommige landen met universele gezondheidszorg zien patiënten lange wachttijden of moeten ze zelfs maanden wachten voordat ze worden gezien. Overheden richten zich op het verstrekken van essentiële en levensreddende gezondheidszorg en kunnen nalaten om zeldzame ziekten of electieve procedures te dekken.
• Universele gezondheidszorg is duur. Als een regering worstelt met haar budget, kan het zijn dat de gezondheidszorg geld weghaalt van andere essentiële programma's.

3 soorten universele gezondheidszorg

Er zijn in wezen drie manieren om universele gezondheidszorg te bieden.

1. gesocialiseerde geneeskunde . In dit geval zouden alle ziekenhuizen eigendom zijn van de overheid en zouden alle artsen en verpleegkundigen overheidspersoneel zijn. De National Health Service van het Verenigd Koninkrijk, of NHS, is een voorbeeld van dit type systeem. In de loop van de tijd is het een van de meest kosteneffectieve systemen gebleken. Zowel artsen als patiënten hebben echter minder keuze in het scala aan behandelingen en procedures dat voor hen beschikbaar is.
2. Systeem met één betaler . De tweede oplossing is om een ​​systeem met één betaler te hebben, zoals Canada. In het systeem van één betaler biedt de overheid een ziektekostenverzekering voor iedereen, maar dokterspraktijken en ziekenhuizen zijn nog steeds particuliere bedrijven of non-profitorganisaties. Dit type systeem geeft mensen meer keuze tussen artsen en ziekenhuizen met verschillende benaderingen van zorg, maar het kost ook meer dan gesocialiseerde geneeskunde.
3. Prive verzekering . Het derde systeem is om particuliere verzekeringsmaatschappijen toe te staan, maar ze te reguleren en te verplichten dat iedereen een soort ziekteverzekeringsplan koopt. Zwitserland heeft de ziektekostenverzekering gereguleerd en de Affordable Care Act, die in 2010 werd aangenomen, is een poging om een ​​verplicht ziekteverzekeringssysteem in de Verenigde Staten op te bouwen. Gereguleerde zorgverzekeringssystemen bieden de meeste keuze voor de consument, maar ze zijn ook de duurste.

Masterclass

Voorgesteld voor jou

Online lessen gegeven door 's werelds grootste geesten. Breid uw kennis uit in deze categorieën.

Leraar Economie en Maatschappij

Leert een modemerk bouwen Fashion

Leert onderzoeksjournalistiek

Geeft les in modeontwerp

Welke landen hebben universele gezondheidszorg?

Vanaf 2018 hebben 32 van de 33 ontwikkelde landen universele gezondheidszorg. Daarnaast zijn er op elk continent landen die universele gezondheidszorg bieden. Ze bevatten:

• Noord- en Midden-Amerika : Bahama's, Canada, Costa Rica, Cuba, Mexico, Trinidad en Tobago, Verenigde Staten.
• Zuid-Amerika : Argentinië, Brazilië, Chili, Colombia, Peru.
• Europa : Oostenrijk, Wit-Rusland, Kroatië, Tsjechië, Denemarken, Finland, Frankrijk, Duitsland, Griekenland, IJsland, Ierland, Italië, Luxemburg, Malta, Moldavië, Nederland, Noorwegen, Portugal, Roemenië, Rusland, Servië, Spanje, Zweden, Zwitserland , Turkije, Oekraïne, het Verenigd Koninkrijk.
• Afrika : Algerije, Botswana, Burkina Faso, Egypte, Ghana, Mauritius, Marokko, Rwanda, Seychellen, Zuid-Afrika, Tunesië.
• Azië : Bhutan, Georgië, Hong Kong, India, Israël, Macau, Malediven, Volksrepubliek China, Singapore, Sri Lanka, Taiwan, Thailand, Australië.
• Oceanië : Australië, Nieuw-Zeeland.

Hoe werkt de gezondheidszorg in de Verenigde Staten?

Denk als een professional

Nobelprijswinnende econoom Paul Krugman leert je de economische theorieën die de drijvende kracht zijn achter de geschiedenis en het beleid en die de wereld om je heen helpen verklaren.

De VS werken voornamelijk met een systeem van particuliere gezondheidszorg, dat wordt aangevuld met plannen zoals Medicare en Medicaid die worden beheerd door de federale overheid.

Veel individuele staten bieden hun eigen varianten op de overheidsgezondheidszorg. MediCal is bijvoorbeeld de staatsimplementatie van Medicaid in Californië.

Ondanks de verscheidenheid aan beschikbare programma's, hebben de Verenigde Staten geen universele dekking. Hoewel de Affordable Care Act (ook bekend als Obamacare) het aantal Amerikanen met dekking enorm heeft uitgebreid, is het geen universeel gezondheidszorgsysteem. Onder de ACA wordt medische zorg voornamelijk gefinancierd door particuliere verzekeraars, terwijl de overheid een subsidie ​​verstrekt om meer burgers in staat te stellen deel te nemen aan een particulier ziektekostenverzekeringsprogramma. De ACA verbood particuliere verzekeraars ook om dekking te weigeren aan klanten met een reeds bestaande aandoening - of om die personen hogere verzekeringspremies in rekening te brengen.

Een korte geschiedenis van de gezondheidszorg in de Verenigde Staten

Keuze van de redactie

De VS hebben nooit een universeel gezondheidsplan gehad.

• De eerste vormende inspanningen om nationale gezondheidsplannen op te stellen, begonnen rond de eeuwwisseling met de Progressieve beweging . In de presidentsverkiezingen van Theodore Roosevelt in 1912 op de lijn van de Progressieve Partij (ook wel bekend als de Bull Moose Party), pleitte hij voor een ziektekostenverzekering die zou worden gegarandeerd door staats- en federale regeringen. Roosevelt werd verslagen en tot de jaren dertig werd er weinig aan de nationale gezondheidszorg gedaan.
• In de jaren dertig zette Franklin Roosevelt (een verre neef van Theodore Roosevelt) talrijke federale programma's op om een ​​sociaal vangnet op te zetten. Sociale zekerheid was de meest prominente van deze programma's, maar Roosevelt (net als zijn neef vóór hem) was niet in staat een nationaal ziektekostenverzekeringsplan op te stellen. Zijn opvolger Harry Truman drong in zijn Fair Deal van 1949 aan op universele gezondheidszorg, maar ook dat mislukte.
• Een grote doorbraak kwam tijdens het presidentschap van Lyndon Johnson, die de Medicare en Medicaid als wijzigingen aan het programma voor sociale zekerheid in 1965. Deze programma's blijven vandaag van kracht.
• In het begin van de jaren negentig deed Bill Clinton zijn eigen poging om universele gezondheidszorg in te voeren onder een programma onder leiding van First Lady Hillary Rodham Clinton. Het initiatief, losjes gemodelleerd naar Canadese en Europese plannen, trok veel publieke aandacht, maar faalde uiteindelijk.
• Voorafgaand aan de passage van de Betaalbare zorgwet in 2010 ging een aanzienlijk percentage van de Amerikanen zonder ziektekostenverzekering en ontvingen hun medische zorg van de eerste hulp, wat de minst kosteneffectieve manier is om gezondheidsdiensten te verlenen.
• De implementatie van de ACA heeft veel meer Amerikanen aan de verzekeringsrollen toegevoegd, maar universele zorg is nog niet gerealiseerd.

Wat zijn de uitdagingen van de overgang naar universele gezondheidszorg in de Verenigde Staten?

Wanneer een land overgaat van volledig geprivatiseerde gezondheidszorg naar een beleid van universele gezondheidszorg, wordt de overheid die de verschuiving aanstuurt vaak geconfronteerd met angst voor verandering.

Toen de Verenigde Staten overgingen om de Affordable Care Act goed te keuren, hoewel het destijds een drastische stap leek, voegde het verrassend weinig toe aan de totale gezondheidsuitgaven van het land. Ongeveer 20 miljoen mensen kregen dekking, maar het verzekeren van die mensen was relatief goedkoop omdat de meeste van hen jonge mensen waren, die veel goedkoper zijn om te dekken dan ouderen die gedekt zijn door Medicare.

• De meerderheid van de Amerikanen had al gezondheidszorg vóór de Affordable Care Act.
• De meeste gepensioneerden hadden een verzekering via Medicare.
• De meeste werkende, midden- en hogere klasse Amerikanen hadden een verzekering via hun werkgever.
• Die Amerikanen op of onder de armoedegrens kwamen in aanmerking voor verzekering via Medicaid.

Degenen met een verzekering via hun werkgever waren bang dat het nieuwe systeem niet zo goed zou zijn als het oude systeem. Deze bezorgdheid betekende dat het onwaarschijnlijk was dat het Congres iets zou doen dat het huidige op werkgevers gebaseerde gezondheidszorgsysteem zou wegwerken.

Het is een moeilijke onderneming om grote veranderingen aan te brengen in elk openbaar programma, zoals een ziekteverzekering. Het bestaande systeem tolereert maar zoveel verandering tegelijk. Te veel tegelijk proberen kan contraproductief zijn. Desalniettemin is hervorming van de gezondheidszorg een gebied waarop veel economen vinden dat het belangrijkste werk nog moet worden gedaan. De Affordable Care Act bracht de Verenigde Staten dichter bij universele dekking, maar liet nog steeds miljoenen onverzekerd achter.

verschil tussen indirecte en directe karakterisering

Meer weten over economie en maatschappij?

Leren denken als een econoom kost tijd en oefening. Voor Nobelprijswinnaar Paul Krugman is economie geen reeks antwoorden, maar een manier om de wereld te begrijpen. In Paul Krugmans MasterClass over economie en samenleving vertelt hij over de principes die politieke en maatschappelijke vraagstukken bepalen, waaronder toegang tot gezondheidszorg, het belastingdebat, globalisering en politieke polarisatie.

Meer weten over economie, bedrijfsleven en maatschappij? Het MasterClass Jaarlidmaatschap biedt exclusieve videolessen van meestereconomen en strategen, zoals Paul Krugman.