Toon versus stemming in literatuur: wat is het verschil?

Hoewel de literaire termen 'toon' en 'stemming onderling verwisselbaar lijken, zijn het geen synoniemen.

Ga naar sectie

• Wat is toon in de literatuur?
• Voorbeelden van toon
• Wat is stemming in literatuur?
• Voorbeelden van Mood
• Meer weten over schrijven?
• Meer informatie over de MasterClass van Neil Gaiman

In zijn allereerste online les leert Neil Gaiman je hoe hij nieuwe ideeën, overtuigende personages en levendige fictieve werelden tevoorschijn tovert.

Wat is toon in de literatuur?

In literaire analyse is toon de houding van een auteur ten opzichte van hun onderwerp. De toon van de auteur in een literair werk kan hun persoonlijke mening weerspiegelen, of de toon kan de gevoelens van een bepaald personage kanaliseren. Auteurs brengen toon over door hun woordkeuze, interpunctie en zinsbouw.

Voorbeelden van toon

Net zoals je stem emoties kan uitdrukken, kan je stem dat ook toon schriftelijk . Je zou een verhaal kunnen schrijven met een toon die hoopvol of somber, romantisch of cynisch is. Wanneer u de toon van een auteur in een roman, kort verhaal of essay beschrijft, kunt u een van de volgende toonwoorden in uw analyse gebruiken: sarcastisch, plechtig, fatalistisch, nostalgisch, dramatisch, vurig, nors, luchtig of opgewekt.

Wat is stemming in literatuur?

Terwijl toon het standpunt van een auteur aangeeft, is de stemming van een stuk de sfeer van een stuk en het algemene gevoel dat het op de lezer overbrengt. Hoewel de toon van Charles Dickens misschien ironisch, cynisch en slim is in romans als: Bleek huis en Moeilijke tijden , maar de sfeer die hij creëert voor zijn lezers is somber en intrigerend. Auteurs brengen stemming over door middel van beeldtaal en literaire apparaten , laat de lezer voelen welke stemming het schrijven oproept.

Voorbeelden van Mood

Bijna alle woorden die nuttig zijn om toon te beschrijven, kunnen ook als stemmingswoorden fungeren: verlangen, nostalgie, angst, passie en opwinding komen allemaal in aanmerking als stemmingen en tonen. Net zoals een personage in een verhaal op een toornige of verontwaardigde toon kan spreken, kan een lezer een boze bui ervaren wanneer hij over dat personage leest. De toon van het personage vertaalt zich naar de stemming van de lezer via specifieke dialogen, gezichtsuitdrukkingen en andere beschrijvingen. In het korte verhaal 'The Pit and the Pendulum' bijvoorbeeld, gebruikt Edgar Allen Poe op meesterlijke wijze het angstgevoel van zijn personage om dezelfde angst bij de lezer op te wekken.

hoe magie te doen voor beginners

De stemming van een lezer hoeft echter niet overeen te komen met de toon van een auteur, verteller of personage. In een horrorroman kunnen de hoofdpersonen bijvoorbeeld een logeerpartij hebben in een donkere kamer. Ze vermaken zich misschien wel, en de passage is misschien op een luchtige toon geschreven, maar dankzij de setting, het genre, contextaanwijzingen en details, zal de lezer een opmerkelijk meer sinistere sfeer oppikken. Dit betekent dat de lezer een angstige stemming ervaart lang voordat de personages in het verhaal dat doen.

Masterclass

Voorgesteld voor jou

Online lessen gegeven door 's werelds grootste geesten. Breid uw kennis uit in deze categorieën.

Leert de kunst van het vertellen van verhalen

Leert schrijven

Leert scenarioschrijven

Leert schrijven voor televisie

Meer weten over schrijven?

Word een betere schrijver met de MasterClass Jaarlidmaatschap . Krijg toegang tot exclusieve videolessen die worden gegeven door literaire meesters, waaronder Joyce Carol Oates, Neil Gaiman, Dan Brown en meer.