6 VERSCHILLENDE SOORTEN ARCHITECTUUR: KWALITEIT, KENMERKEN EN GEBRUIK

Door de geschiedenis heen hebben samenlevingen unieke soorten architectuur ontwikkeld, die de lokale culturele, geografische en economische krachten weerspiegelen. De evolutie van architecturale stijlen biedt een dynamische illustratie van de stromingen van de menselijke geschiedenis, en het herkennen van verschillende stijlen is een belangrijke vaardigheid voor elke student architectuur.

Ga naar sectie

Wat is architectuur?
4 populaire stijlen van huisarchitectuur
2 veelvoorkomende architectuurstijlen voor gebouwen
Meer informatie over de MasterClass van Frank Gehry

Frank Gehry doceert design en architectuur Frank Gehry doceert design en architectuur

In 17 lessen leert Frank zijn onconventionele filosofie over architectuur, design en kunst.

hoe smaakt miso-pasta?

Kom meer te weten

Wat is architectuur?

Architectuur is het ambacht van het plannen, ontwerpen en bouwen van gebouwen en andere fysieke constructies. Terwijl het beroep van architect de laatste paar eeuwen een nieuwe definitie en prestige heeft gekregen, hebben wij mensen al duizenden jaren onderscheidende ontwerpelementen in onze constructies verwerkt.

In de moderne tijd zijn architecturale stijlen in een ongekend tempo geëvolueerd en architecten kiezen bewust uit deze stijlen voor hun werk. Sommige architecten werken met kenmerkende stijlen, terwijl anderen elementen van verschillende stijlen kunnen gebruiken voor individuele projecten. Een architecturale stijl kan een bepaald gevoel creëren voor zowel de gebruikers van een gebouw als degenen die het van buitenaf observeren. De stijl van een gebouw kan er ook voor zorgen dat het opgaat in of zich onderscheidt van de omgeving, zoals de andere gebouwen in de omgeving en de natuurlijke omgeving.

hoe schrijf je een fictieboek?

4 populaire stijlen van huisarchitectuur

De volgende zijn belangrijke voorbeelden van binnenlandse bouwstijlen die tegenwoordig vaak worden gezien. Sommige zijn relatief recent ontstaan, terwijl andere een opleving zijn van oudere vormen.

Tudor. Tudor-architectuur is ontstaan in Engeland in de jaren 1500, gevormd door nieuwe innovaties zoals schoorstenen en open haarden en de toenemende betaalbaarheid van baksteen. Tudor Revival-architectuur ontstond in de negentiende eeuw, maar in Amerikaanse huizen bereikte de bouw zijn grootste populariteit in de jaren zeventig en tachtig, toen huizenbouwers het gezellige gevoel van Engelse landhuizen probeerden op te roepen. Onderscheidende kenmerken van de Tudor-stijl zijn onder meer hoge hellende daken en gevels, hoge schoorstenen, grote verticale raamstijlen, visgraatmetselwerk en buitenmuren die vakwerk zijn met wit stucwerk. Interieurs hebben vaak zichtbare balken aan het plafond en grote open haarden, in de geest van de grote hal van een middeleeuws herenhuis, de centrale kamer voor het ontvangen van gasten. Countryclubs en golfbanen hebben ook vaak gebouwen in Tudor-stijl, wat een gevoel van traditie uit de Oude Wereld impliceert.
Mediterrane heropleving. Mediterrane Revival-architectuur leent onderscheidende elementen uit de Renaissance-architectuur van Spanje en Italië, voor het eerst naar Amerika gebracht tijdens de koloniale periode. Deze kenmerken omvatten rechthoekige plattegronden, wit gepleisterde muren, rode pannendaken, boogramen, balkons en zelfs klokkentorens die doen denken aan Spaanse kerken. Deze structuren zijn vaak omgeven door landschapsarchitectuur met weelderige tuinen met tropische planten. Mediterrane opleving werd populair in de jaren 1920 en '30, toen hotels in Florida en Californië probeerden de grootsheid van Europese villa's aan zee te repliceren, in de hoop een indruk van verfijnde luxe te geven aan hun nieuw ontwikkelde kustlijnen. In de afgelopen decennia werd de stijl een frequente keuze voor woningbouw, waardoor de Tudor-stijl in populariteit werd verdrongen.
Ambachtsman. De Craftsman-stijl is een van de meest onderscheidende stromingen in de Amerikaanse architectuur. In de jaren 1890 organiseerde een groep invloedrijke architecten en interieurontwerpers uit Boston zich om de principes ervan te promoten, geïnspireerd door de Britse Arts and Crafts-beweging. Als reactie op zowel de industriële revolutie als de overdreven sierlijke Victoriaanse esthetiek, benadrukte de Craftsman-stijl zichtbaar handwerk, lokale materialen en eenvoud van ontwerp. De voorstanders waren ook vastbesloten om schoonheid te brengen in bescheiden huizen die betaalbaar zijn voor de groeiende middenklasse van Amerika, en tegen het begin van de 20e eeuw was de stijl enorm populair geworden in steden in het westen van de Verenigde Staten, waarvan de oudere buurten nog steeds veel prachtige voorbeelden hebben. De Craftsman-stijl projecteert strakke lijnen, symmetrie en stevigheid. De onderscheidende kenmerken zijn lage hellende daken, diepe dakranden die overhangende veranda's, zichtbare spanten, brede ramen en natuurlijke materialen zoals hout en steen. Het interieur heeft lage plafonds, ingebouwde kasten en open plattegronden, ideaal ingericht met meubels die dezelfde ontwerpprincipes delen, zoals stukken van Gustav Stickley (een van de oprichters en belangrijkste voorstanders van de Craftsman-beweging). Het vroege werk van Frank Lloyd Wright en de Prairie School - de baanbrekende architecten van het Chicago van rond de eeuwwisseling - is nauw verwant aan de Craftsman-stijl.
De Stijl. De Stijl (Nederlands voor The Style) was een beweging die werd gelanceerd door kunstenaars en architecten in Nederland aan het einde van de Eerste Wereldoorlog. De oprichters geloofden dat hun werk universeel kon worden gemaakt door pure abstractie. Ze vereenvoudigden visuele vormen tot horizontaal en verticaal en gebruikten alleen zwart, wit en primaire kleuren. De schilderijen van Piet Mondriaan laten deze esthetiek duidelijk zien. De architecten Jacobus Johannes Pieter Oud en Gerrit Rietveld vertaalden de stijl naar ruimtelijke ontwerpen (zowel in woningen als in meubels). De gebouwen van De Stijl zijn herkenbaar aan hun kruisende rechthoekige vormen en het gebruik van spierwit en effen primaire kleuren. Interieurs kunnen voorzien zijn van schuifpanelen waardoor ruimtes kunnen worden omgezet van privékamers naar open ruimtes. Elementen van De Stijl zijn vandaag de dag nog steeds populair in de architectuur, vooral in stijlvolle flatgebouwen en andere meergezinswoningen.

Frank Gehry geeft les in ontwerp en architectuur Annie Leibovitz geeft les in fotografie Diane von Furstenberg geeft les in het bouwen van een modemerk Marc Jacobs geeft les in modeontwerp

2 veelvoorkomende architectuurstijlen voor gebouwen

De volgende bouwstijlen komen veelvuldig voor in het ontwerp van openbare gebouwen.

Neoklassiek. De neoklassieke stijl is voornamelijk gebaseerd op de klassieke architectuur van het oude Griekenland en Rome. De neoklassieke beweging begon in het midden van de 18e eeuw, toen het werk van archeologen nieuw enthousiasme voor de antieke wereld bracht en de Griekse heropleving aanwakkerde. Tegelijkertijd probeerden de intellectuelen van de Verlichting het rationalisme van de Griekse filosofie na te streven, terwijl de revolutionairen en hervormers van die tijd zich lieten inspireren door de Griekse democratie en het Romeinse republicanisme. De neoklassieke stijl bracht hulde aan deze verbindingen. Kenmerkend voor het neoclassicisme zijn zuilen, portieken, brede trappen en koepels, met een sterke voorkeur voor marmer of steen als bouwmateriaal, althans voor de zichtbare gevel. Neoclassicisme is wijdverbreid als institutionele stijl in de Verenigde Staten, wat duidelijk te zien is aan de zuilen aan de buitenkant van banken in New York en natuurlijk aan de monumenten, musea en functionerende overheidsgebouwen van Washington, D.C., een stijl die wordt gerepliceerd in hoofdsteden in het hele land.
Gotische heropleving. Gotische architectuur is ontstaan in Frankrijk tijdens de Hoge Middeleeuwen, vereeuwigd in de kathedralen van die periode, zoals de Notre-Dame de Paris. (De Goten waren een Germaans volk van oorsprong uit Centraal-Europa, dat een belangrijke rol speelde bij het vormgeven van middeleeuws Europa. Zo worden veel elementen van het tijdperk beschreven als gotisch, hoewel de oorspronkelijke gotische taal en cultuur grotendeels uitgestorven waren tegen de tijd dat de Fransen zich ontwikkelden deze architecturale stijl.) Tijdens de jaren 1800, in het Victoriaanse Engeland, herpopulariseerde de neogotische beweging de vorm als een alternatief voor neoclassicisme. De beweegredenen waren deels filosofisch. Terwijl de samenleving worstelde met de vervuiling en ontmenselijkende effecten van de industriële revolutie, begonnen sommige intellectuelen en kunstenaars de cultuur van de pre-industriële middeleeuwse periode te romantiseren. Bovendien, bedreigd door de opkomst van het evangelicalisme en religieus non-conformisme, probeerde de Kerk van Engeland haar continuïteit te versterken met het pre-reformatiekatholicisme, zoals visueel belichaamd door die prachtige kathedralen. De neogotische architectuur valt op door zijn stenen metselwerk, spitsbogen en steil hellende daken, evenals torens, sierlijke decoratieve elementen en hoge, smalle ramen (soms met glas-in-lood). Uiteindelijk viel de neogotische stijl uit de gratie in commerciële en overheidsgebouwen en bleef populair voor kerken, bibliotheken en universiteitsgebouwen en verspreidde zich in deze vorm over de hele wereld. Beroemde voorbeelden zijn de St. Patrick's Cathedral in New York City; Nationale kathedraal van Washington; en de hele campus van de Universiteit van Mumbai. Chicago's Tribune Tower en Pittsburgh's Cathedral of Learning demonstreren de stijl in wolkenkrabbervorm.