Fotografie 101: wat is lensdiffractie in fotografie en hoe voorkom je het?

Kleine openingen kunnen een geschenk zijn voor fotografen. Op heldere, zonnige dagen voorkomen ze dat een beeld vervaagt en voorkomen ze dat de fysieke film verbrandt door fel zonlicht. Maar er is een keerzijde aan kleinere diafragma's als het gaat om het verkrijgen van een optimaal scherp beeld: naarmate diafragma's kleiner worden, worden afbeeldingen minder scherp en kunnen zelfs ongewenste vervagingseffecten optreden. Dit staat bekend als lensdiffractie.

Ga naar sectie

• Wat is lensdiffractie?
• Wat veroorzaakt lensdiffractie?
• Hoe beïnvloedt diffractie fotografie?
• Hoe voorkom je lensdiffractie in fotografie?
• Meer informatie over de MasterClass van Jimmy Chin

National Geographic-fotograaf leert zijn technieken voor het plannen, vastleggen en bewerken van adembenemende foto's.

Wat is lensdiffractie?

Diffractie is een term die lichtgolven beschrijft die met elkaar interfereren. Lensdiffractie is een optische interferentie die optreedt wanneer licht door een kleine opening gaat, zoals een diafragma met een klein f-getal. Lensdiffractie treedt op wanneer zowel de golflengte van het licht als de opening zelf ongeveer even groot zijn.

hoe een actie in een script te schrijven

Als gevolg hiervan zijn de effecten van lensdiffractie het meest uitgesproken bij opnamen die zijn gemaakt met lenzen met een kleine brandpuntsafstand. Dit betekent dat een onderwerp op de voorgrond van een foto er bij een zo groot mogelijk diafragma het scherpst uitziet, ervan uitgaande dat alle andere factoren neutraal zijn.

Wat veroorzaakt lensdiffractie?

Lensdiffractie wordt veroorzaakt door overlappende golflengten van licht dat door dezelfde kleine opening in een lens wordt gedwongen. De overlappende golven interfereren met elkaar door visuele golflengten op te heffen. Lensdiffractie is bijna nooit zo intens dat een beeld volledig wordt verdoezeld, maar het lijdt geen twijfel dat sterk afgebogen beelden de scherpte missen van beelden die zijn vastgelegd met lenzen met een hogere resolutie en een groter diafragma.

Natuurkundigen kunnen lensdiffractie gedeeltelijk verklaren via het Rayleigh-criterium, dat de benodigde scheiding tussen twee lichtbronnen specificeert, zodat ze als afzonderlijke objecten kunnen worden geïdentificeerd. Het criterium wordt toegepast op consumentenproducten zoals camera's, maar ook op serieuze professionele bezigheden zoals astronomie en optische microscopie. Theoretisch is elk optisch systeem onderhevig aan de effecten van lensdiffractie.

Hoe beïnvloedt diffractie fotografie?

Bij digitale fotografie zijn de effecten van diffractie afhankelijk van het aantal pixels in de sensor van uw camera. Wanneer een diffractiepatroon een camerasensor raakt, produceert het een beeld dat bekend staat als een Airy-schijf. De diameter van een Airy-schijf hangt af van de diameter van het diafragma van de camera. Naarmate het diafragma van een lens kleiner wordt, wordt de Airy-schijf groter. Het tegenovergestelde is ook waar: naarmate de opening groter wordt, krimpt de diameter van de Airy-schijf.

Als algemene regel geldt: hoe groter de pixelgrootte van de sensor van een camera, hoe groter de kans dat een hele Airy-schijf met verstrooid licht wordt beperkt tot een enkele sensor. Daarom:

• In een camerasensor met hoge resolutie (een met grote megapixels) is diffractie merkbaar bij grotere diafragma-instellingen.
• In minder gevoelige camera's (camera's met kleinere megapixels en een lagere algehele resolutie), wordt diffractie pas merkbaar als je veel kleinere diafragma's bereikt.

Dit is logisch omdat camera's met grote megapixels over de hele linie gevoeliger zijn. Ze laten meer van je overwinningen zien, maar ook meer van je fouten, waaronder minder scherpe, halfvervormde afbeeldingen.

Masterclass

Voorgesteld voor jou

Online lessen gegeven door 's werelds grootste geesten. Breid uw kennis uit in deze categorieën.

Geeft les in Avontuurlijke Fotografie

Leraar Fotografie

Leraar Design en Architectuur

Leert het bouwen van een modemerk

Hoe voorkom je lensdiffractie in fotografie?

Denk als een professional

National Geographic-fotograaf leert zijn technieken voor het plannen, vastleggen en bewerken van adembenemende foto's.

De sluitertijd van een camera en lensopening hebben beide invloed op hoeveel licht de lens binnenkomt. Het kiezen van het scherpste diafragma, met de minste hoeveelheid diffractie, is geen one-size-fits-all formule. Het is een feit dat als je een afbeelding wilt waarin alle aspecten min of meer dezelfde focus hebben, fotografie met een klein diafragma waarschijnlijk de juiste keuze is. De afweging is een grotere kans op diffractie.

kun je varens in de grond planten?

• Als je je maar op één klein deel van je foto wilt concentreren, dan zijn opnamen met een groot diafragma je beste vriend, maar je krijgt uiteindelijk foto's met ongelooflijk scherpe onderwerpen (samen met opzettelijk onscherpe achtergronden die allesbehalve scherp zijn) .
• Maar hier is nog iets dat belangrijk is om te weten: het scherpst mogelijke diafragma, met de minste hoeveelheid diffractie, is afhankelijk van de lens die je gebruikt. In bijna alle gevallen zal een bepaalde lens niet op zijn scherpst zijn wanneer deze wordt geopend tot het maximaal bereikbare diafragma. Het is eigenlijk het scherpst wanneer de diafragmabladen enigszins sluiten, waardoor een numeriek diafragma wordt gecreëerd dat iets kleiner is dan wat de lens fysiek kan produceren.
• Wanneer u het diafragma van uw lens iets verkleint, wordt dit diafragmeren genoemd, en een voorzichtige hoeveelheid diafragmeren kan uw beste vriend zijn in het bestrijden van vele soorten lichtdiffractie. Maar aan de andere kant van het spectrum weten we al dat een te klein diafragma ook een grote boosdoener is bij diffractie.
• Fotografie beloont een gulden middenweg. Kies in dit geval een f-stop op je DSLR met een relatief groot diafragma, maar niet te een groot diafragma is de beste manier om de verzachtende effecten van diffractie snel te bestrijden. Je krijgt dan een sterke scherptediepte, met scherp gefocuste onderwerpen die slechts minimaal worden belast door lensdiffractie.
• Een proces dat bekend staat als beeldvorming met superresolutie wordt soms gebruikt in sommige soorten digitale beeldverwerking om de effecten van lensdiffractie tegen te gaan.

Sommige DSLR-modellen, waaronder die van Nikon, Sigma, Canon en andere toonaangevende merken, bevatten software-instellingen om lensdiffractie te beperken. Van dergelijke camera's wordt gezegd dat ze diffractiebeperkt zijn; inderdaad, elk optisch systeem kan worden aangepast om diffractiebegrensd te zijn door ervoor te zorgen dat de resolutieprestaties worden beperkt tot de theoretische maximale limiet van de apparatuur.

Of je nu net begint of ervan droomt om professioneel te worden, fotografie vereist veel oefening en een gezonde dosis geduld. Niemand weet dit beter dan de gevierde National Geographic-fotograaf Jimmy Chin. In zijn MasterClass avontuurfotografie pakt Jimmy verschillende creatieve benaderingen uit voor commerciële shoots, redactionele spreads en passieprojecten en biedt hij een waardevol perspectief over hoe je je fotografie naar nieuwe hoogten kunt brengen.

Wil je een betere fotograaf worden? Het MasterClass Jaarlidmaatschap biedt exclusieve videolessen van meesterfotografen, waaronder Jimmy Chin en Annie Leibovitz.