Bob Woodward over Watergate en onderzoeksjournalistiek

Decennia na het Watergate-schandaal in de Verenigde Staten kunnen beginnende onderzoeksjournalisten nog steeds veel lessen leren van Bob Woodward en zijn baanbrekende berichtgeving over het evenement. Lees verder voor de rapportage-uitdagingen waarmee Bob en zijn collega-journalist Carl Bernstein te maken kregen bij het rapporteren van wat uiteindelijk een baanbrekende zaak van het Hooggerechtshof zou worden, hoe bronnen te vinden en te behandelen, en hoe een verhaal te breken door bij de feiten te blijven.

Ga naar sectie

• Wie is Bob Woodward?
• Wat waren de rapportage-uitdagingen van Watergate?
• Waarom zijn bronnen belangrijk in onderzoeksjournalistiek?
• Hoe Watergate's Mark Felt Deep Throat werd
• Hoe een verhaal te breken - zonder eraan gehecht te raken
• Feiten ontcijferen en presenteren
• Meer informatie over de MasterClass van Bob Woodward

Leer in 24 lessen hoe je de waarheid kunt achterhalen van de grootste journalist van onze tijd.

Wie is Bob Woodward?

Bob Woodward is associate editor van de Washington Post, waar hij sinds 1971 werkt.

Woodward studeerde in 1965 af aan de Yale University en diende vijf jaar als communicatieofficier bij de Amerikaanse marine voordat hij journalist werd. Hij deed mee aan twee Pulitzerprijzen, de eerste in 1973 voor de berichtgeving over het Watergate-schandaal met Carl Bernstein, en de tweede in 2002 als hoofdverslaggever voor de berichtgeving over de terroristische aanslagen van 9/11.

Gene Roberts, de voormalige hoofdredacteur van de New York Times, heeft het Woodward-Bernstein Watergate-verslaggeversteam misschien wel de grootste rapportage-inspanning aller tijden genoemd. Bob Schieffer van CBS News heeft gezegd: Bob Woodward heeft zichzelf gevestigd als de beste verslaggever van onze tijd. Hij is misschien wel de beste verslaggever aller tijden.

Woodward is auteur of co-auteur van 18 boeken, die allemaal nationale non-fictie bestsellers zijn geweest. Twaalf daarvan zijn de nummer 1 nationale bestsellers, waaronder: De laatste dagen , De prijs van politiek , De laatste van de mannen van de president , en zijn meest recente, Angst: Trump in het Witte Huis , die records brak met een release van een miljoen dollar. Bij het opsommen van de 100 beste non-fictieboeken aller tijden, heeft het tijdschrift Time Woodward's Alle mannen van de president , het explosieve Watergate-verhaal dat leidde tot het aftreden van president Richard Nixon, misschien wel het meest invloedrijke stukje journalistiek in de geschiedenis.

hoe begin je seks met een meisje

Wat waren de rapportage-uitdagingen van Watergate?

Woodward bespreekt de impact van Watergate: wat begon als een klein verhaal - wat de perssecretaris van het Witte Huis een derderangs inbraak noemde - mondde uit in een gebeurtenis die de geschiedenis veranderde.

Woodward en collega-verslaggever van de Washington Post, Carl Bernstein, hebben jarenlang iedereen geïnterviewd en opnieuw geïnterviewd die ze konden opsporen wie bij de zaak betrokken was. Woodward heeft vaak gesproken over de rol die hun rapportage speelde bij het aftreden van Nixon. Maar onthoud: journalisten zijn niet bedoeld om presidenten neer te halen; ze gaan achter de feiten aan.

Terwijl Woodward Watergate aan het onderzoeken was, moedigde Katharine Graham, de uitgever en eigenaar van de Post, hem aan om nooit op te geven de waarheid te achterhalen, want dat is de business waar we in zitten. Zoals Woodward uitlegt, moet je terug blijven gaan. Zelfs 40 jaar later blijven mensen zoals Alexander Butterfield - de voormalige plaatsvervangend assistent van president Nixon die het opnamesysteem van het Witte Huis onthulde - tijdens een interview nieuwe informatie over Watergate vrijgeven.

De tactieken die Woodward en Bernstein gebruikten om het verhaal te volgen, zijn nuttig voor elke aspirant-journalist of jonge verslaggever om te begrijpen hoe ver je moet gaan. Ze schreven over hun ervaring met verslaggeving over Watergate in Alle mannen van de president , die later een film werd met Dustin Hoffman en Robert Redford. Als je dat nog niet hebt gedaan, neem dan de tijd om het boek van Woodward en Bernstein te lezen en de film te bekijken.

Waarom zijn bronnen belangrijk in onderzoeksjournalistiek?

Woodward gelooft dat mensen ermee instemmen bronnen te zijn omdat ze willen dat hun kant wordt gehoord en omdat iedereen een geheime deler is [onder] het Eerste Amendement. Als je aan een verhaal gaat werken, maak dan lijsten van mensen die mogelijk iets van de zaak begrijpen. Deze getuigen en deelnemers zullen u helpen de waarheid te achterhalen.

Het internet zal in de onderzoeksjournalistiek nooit menselijke bronnen vervangen. Het is duidelijk dat niemand kan googlen. Waar zijn de geheime memo's? met een redelijke verwachting van succes. Decennia later zou Watergate op vrijwel dezelfde manier worden gerapporteerd. Maar hoe kan internet als hulpmiddel worden gebruikt naast menselijke bronnen?

• Bij het melden moet je aankloppen, afspraken maken en mensen vragen om je te helpen.
• Om deze relaties te ontwikkelen, vooral met bronnen die misschien aarzelen om belangrijke details bekend te maken, moet je volhardend en geduldig zijn. Soms betekent dat dat je vijf of zes keer een kantoor moet bellen voordat iemand je zal ontmoeten.
• Het belangrijkste is dat je nooit opgeeft om bronnen te vinden.

Masterclass

Voorgesteld voor jou

Online lessen gegeven door 's werelds grootste geesten. Breid uw kennis uit in deze categorieën.

Leert onderzoeksjournalistiek

Leert een modemerk bouwen Fashion

Geeft les in modeontwerp

Leer campagnestrategie en berichten

Hoe Watergate's Mark Felt Deep Throat werd

Denk als een professional

Leer in 24 lessen hoe je de waarheid kunt achterhalen van de grootste journalist van onze tijd.

vervang bloem voor alle doeleinden door broodmeel

Mark Felt werd per ongeluk Deep Throat. Woodward ontmoette Felt lang voor het Watergate-onderzoek, toen hij een matroos van de Amerikaanse marine was die soms optrad als koerier tussen het hoofd van de marine-operaties en het Witte Huis.

Toen Woodward zijn carrière als verslaggever begon, gaf Felt tips en aanwijzingen over verschillende verhalen. Na de Watergate-inbraak vroeg Woodward aan Felt of hij iets wist over H. Hunt, een medewerker van het Witte Huis wiens naam in twee adresboeken van de Watergate-inbrekers stond. Felt bevestigde de betrokkenheid van Hunt en ging door met het delen van informatie tijdens het onderzoek.

• Vilt sprak met Woodward op diepe achtergrond , wat betekent dat Woodward hem niet als bron kon identificeren.
• Hun communicatie was clandestien. Ze ontmoetten elkaar in een garage met behulp van een geheime code met een krant en een bloempot, spionagetrucs die Felt tijdens de Tweede Wereldoorlog had geleerd.
• Vilt bracht uiteindelijk de ware ernst van Watergate over naar Woodward. De inbraak was onderdeel van een veel grotere inspanning van de herverkiezingscommissie van Nixon om senator Edmund Muskie te saboteren en een zwakkere Democraat genomineerd te krijgen.
• De situatie was zo ernstig, vertelde hij Woodward, dat hij vreesde dat het leven van Woodward en Bernstein in gevaar zou kunnen komen.

Woodward gelooft dat Felt een bron werd, niet alleen omdat Felt beledigd was door de criminele activiteiten van Nixon en zijn cohorten, maar ook vanwege gedwarsboomde persoonlijke ambitie. Toch overhandigde Felt nooit documenten voor gebruik door de Washington Post, noch gaf hij een schets voor het verhaal. In plaats daarvan gaf hij aanwijzingen om Woodward te helpen het algemene beeld bloot te leggen. Woodward zorgde er altijd voor dat de identiteit van Felt volledig werd beschermd, zelfs toen decennia na decennium speculaties over zijn identiteit in Washington de ronde deden. Door de jaren heen won Woodward het vertrouwen van andere bronnen vanwege de bescherming die hij Felt gaf.

Hoe een verhaal te breken - zonder eraan gehecht te raken

Keuze van de redactie

Terwijl hij verslag uitbracht over Watergate, liet redacteur Howard Simons van de Washington Post aan Woodward zien dat het beste verhaal een brekend verhaal is.

• Bij het ontwikkelen van een verhaal is het erg belangrijk dat je open blijft staan ​​en niet gehecht raakt aan je eigen theorie over wat er is gebeurd. Zorg ervoor dat je niet zo verblind wordt door wat je denkt dat er is gebeurd dat je niet kunt zien wat er recht voor je ligt.
• Je weet misschien zeker dat je gelijk hebt, maar je persoonlijke perspectief zal onvermijdelijk van invloed zijn op de vragen die je stelt. Vertrouw op andere perspectieven van uw team en onderzoek voortdurend uw eigen perspectief voordat u publiceert. Houd in gedachten Woodward's verhaal over de gratie die president Ford aan Nixon gaf en het echte verhaal achter de besluitvorming van Ford.
• Vergeet niet je eigen gezond verstand toe te passen. Soms is de sleutel tot het begrijpen van een zaak je recht in het gezicht te staren. Dit werd Woodward heel duidelijk toen hij onderzocht of het Comité voor de herverkiezing van de president en het Witte Huis verband hielden met de Watergate-inbraak. Het was gewoon niet logisch dat laaggeplaatste mensen in de Richard Nixon-campagne honderdduizenden dollars in hun eentje zouden uitgeven. In dit geval was de verstandige manier om de waarheid te achterhalen, het geld volgen.

Feiten ontcijferen en presenteren

Woodward deelt lessen uit de fouten die hij heeft gemaakt tijdens zijn carrière als journalist.

• Terwijl hij rapporteerde over het Watergate-onderzoek, leerde hij de waarde van het verifiëren van feiten. Een van zijn verhalen stelde ten onrechte dat, volgens de getuigenis van de grand jury door Hugh Sloan, Bob Haldeman een geheim fonds beheerde. Hoewel de basisfeiten juist waren - er was een geheim fonds dat door vijf mensen werd beheerd, en Hugh Sloan had geverifieerd dat Haldeman een van die mensen was - heeft Sloan dit nooit verklaard in de getuigenis van de grand jury. Als je de feiten niet correct presenteert - zelfs als de essentie van wat je zegt correct is - breng je de integriteit van je verhaal en je nieuwsorganisatie in gevaar.
• Het internet heeft het landschap van de journalistiek veranderd. We leven in een tijdperk waarin journalisten worden gewantrouwd, waardoor journalisten nog harder moeten werken om hun verhalen authentiek te presenteren. De versnelde nieuwscyclus legt een enorme druk op verslaggevers, redacteuren en nieuwsorganisaties, maar Woodward waarschuwt dat ongeduld te veel journalistieke keuzes drijft.
• Woodward stelt dat de belangrijkste overeenkomst tussen het onderzoek van speciaal aanklager Bob Mueller naar Russische inmenging in de verkiezingen van 2016 en Watergate de aanvallen op de pers zijn. In beide gevallen beschuldigden degenen die belang hadden of hadden bij de uitkomst van het onderzoek de pers ervan leugens te publiceren. In een toespraak tijdens het White House Correspondents’ Dinner 2017 in Washington, D.C., verklaarde Woodward nadrukkelijk dat de media geen nepnieuws zijn. Journalisten moeten doorgaan met het onthullen van verborgen regeringsgeheimen en de waarheid rapporteren, want, zoals het motto van de Washington Post stelt, democratie sterft in duisternis.

Of je nu een beginnende nieuwsverslaggever bent of een ervaren schrijver van speelfilms, de kunst van journalistiek en non-fictie schrijven evolueert voortdurend. De met de Pulitzer Prize bekroonde onderzoeksjournalist Bob Woodward heeft tientallen jaren besteed aan het verfijnen van zijn journalistieke vak. In zijn MasterClass over de kunst van onderzoeksrapportage deelt de legendarische journalist alles wat hij weet over het onderzoeken van een verhaal, het interviewen van bronnen en begrijpen hoe het nieuws is geschreven.

Wil je een betere journalist worden? Het MasterClass-jaarlidmaatschap biedt exclusieve videolessen over non-fictie schrijven, het interviewen van bronnen, het krijgen van inspirerende verhaalideeën en meer, allemaal gegeven door literaire meesters zoals Bob Woodward, Malcolm Gladwell, Joyce Carol Oates en meer.

Bob Woodward

Leert onderzoeksjournalistiek