Een gids voor het leven en de muziek van Sergei Rachmaninovoff

De Russische componist, pianist en dirigent Sergei Rachmaninoff was een van de meest invloedrijke musici uit de romantische periode van de klassieke muziek.

Ga naar sectie

• Wie was Sergej Rachmaninov?
• Een korte biografie van Sergei Rachmaninoff
• 3 kenmerken van de muziek van Sergei Rachmaninoff
• 5 iconische stukken van Sergei Rachmaninoff
• Meer weten over muziek?
• Leer meer over de MasterClass van Itzhak Perlman

In zijn allereerste online les breekt de virtuoze violist Itzhak Perlman zijn technieken af ​​voor een betere oefening en krachtige uitvoeringen.

Wie was Sergej Rachmaninov?

Sergei Rachmaninoff (1873-1943) was een Russische componist, pianist en dirigent uit de late Romantische periode in klassieke muziek . Tijdens een carrière die zowel de negentiende als de twintigste eeuw omvatte, werd Rachmaninoff geprezen voor dramatisch expressieve composities, gedurfde orkestraties en virtuoze pianoteksten en -uitvoeringen.

Rachmaninov leefde en werkte in een tijd waarin Russische componisten voorop liepen in de Europese klassieke muziek. Hij werd voorafgegaan door Piotr Iljitsj Tsjaikovski en Modest Moessorgski en was een tijdgenoot van Alexander Scriabin, Sergei Prokofiev en Dmitri Sjostakovitsj. Onder zijn Russische collega's valt hij op door zijn melancholische expressiviteit en zijn status als een echte pianovirtuoos.

Een korte biografie van Sergei Rachmaninoff

Hoewel de carrière van Rachmaninoff werd geplaagd door ontwrichtende wereldgebeurtenissen en een persoonlijke strijd met depressie, drukte hij een dramatische stempel op de westerse muziek.

• Vroege leven : Sergei Rachmaninoff werd geboren in Rusland in 1873. Zijn vroege huis was Oneg, een landgoed in de buurt van Semyonovo. Geboren in een muzikale familie, genoot hij van natuurlijke gaven in compositie en piano, maar zijn jeugd was tumultueus. Nadat zijn vader het familielandgoed verkeerd had beheerd, verhuisde het gezin naar een klein appartement in St. Petersburg. Rachmaninov verloor ook twee van zijn zussen aan een vroege dood.
• Groei als student in Moskou : Rachmaninoff ging naar het conservatorium van Moskou en studeerde in 1892 op 19-jarige leeftijd af met de hoogste eer van de school, de Grote Gouden Medaille. Zijn belangrijkste leraar, Nikolai Zverev, omarmde Rachmaninoffs duidelijke pianovirtuositeit, maar ontmoedigde zijn ambities om te componeren. Ondanks de afkeuring van zijn leraar schreef Rachmaninov veel als student. Hij voltooide zijn eerste opus, Pianoconcert nr. 1 , in 1891. Voordat hij afstudeerde, componeerde hij zijn eerste eenakter, Aleko , die in 1892 in première ging in het Bolshoi Theater.
• Vroege professionele leven : Na zijn afstuderen in 1892 voerde Rachmaninoff zijn Preludium in cis mineur , een fragment uit zijn vijfdelige Fancy stukken (Op. 3), maakt zijn professionele toneeldebuut als pianist. In 1893 kreeg Rachmaninov een aanbod van zijn idool, de Russische componist Piotr Iljitsj Tsjaikovski, om zijn stuk The Rock te dirigeren. Maar voordat er afspraken konden worden gemaakt, stierf Tsjaikovski. Rachmaninov componeerde zijn Trio élégiaque nr. 2 voor piano, viool en cello als eerbetoon aan zijn gevallen idool.
• Depressie : Geschrokken door de dood van zijn idool, doorstond Rachmaninoff meerdere jaren van depressie. Dit werd nog verergerd door een rampzalige première van hem Symfonie nr. 1 in 1897, waarna geruchten de ronde deden dat de dirigent, Alexander Glazunov, dronken was geweest tijdens de uitvoering. Een ander obstakel was een controversiële verloving met zijn nicht Natalia Satina - een huwelijk dat door haar ouders en de Russisch-orthodoxe kerk was verboden. Tijdens de laatste jaren van de negentiende eeuw componeerde Rachmaninoff heel weinig en ondersteunde hij zichzelf door pianolessen te geven. Hij begon psychotherapie en hypnotherapie te ondergaan bij de arts Nikolai Dahl. De behandeling leek te helpen en Rachmaninoff begon weer te componeren. In 1901 wijdde hij Pianoconcert nr. 2 aan Dr. Dahl.
• Huwelijk en succes : Ondanks bezwaren van buitenaf trouwde Rachmaninoff in 1902 met Natalia Satina. Daarna ging hij verder met componeren en voltooide hij het ambitieuze Variaties op een thema van Chopin (Op. 22) in 1903. Van 1904 tot 1906 was hij dirigent van het Bolshoi Theater, wat gemengde artistieke resultaten opleverde.
• Dresden : Op zoek naar nieuwe kansen verhuisde Rachmaninoff in de herfst van 1906 met zijn gezin naar Dresden, Duitsland. Tijdens zijn periode in Dresden componeerde hij Het eiland van de doden (Op. 29), geïnspireerd op een schilderij van Arnold Böcklin. Hij componeerde ook zijn tweede symfonie en een tweede pianoconcert. Het gezin bleef tot 1909 in Dresden.
• Keer terug naar Moskou : Rachmaninov keerde eind 1909 terug naar Rusland en in februari 1910 aanvaardde hij de rol van vice-president van de Imperial Russian Musical Society. Hij botste met de cultuur van de instelling en nam uiteindelijk ontslag. Daarna reisde Rachmaninov veel en bracht hij tijd door in Zwitserland, Rome en Engeland. Werken uit deze tijd omvatten een koorsymfonie gebaseerd op het gedicht van Edgar Allan Poe De bellen , die eind 1913 debuteerde.
• Een nieuw leven in Amerika : Toen de Russische Revolutie begon in de winter van 1917, vertrok Rachmaninoff en bracht hij tijd door in Finland, Zweden en Noorwegen voordat hij uiteindelijk naar New York City vertrok in de herfst van 1918. Rachmaninoff arriveerde in Amerika als een internationale muziekberoemdheid. Hij bracht zijn jaren door met het afwisselen van concertreizen en nieuwe composities. Hoogtepunten van zijn Amerikaanse periode zijn onder meer de Pianoconcert nr. 4 , Drie Russische liedjes , en Rapsodie op een thema van Paganini .
• laatste jaren : In het latere leven van Rachmaninov trad hij regelmatig op aan de piano en op het dirigentenrek. Zijn laatste stuk, Symfonische dansen (Op. 45), debuteerde met het Philadelphia Orchestra in 1941. Een afnemende gezondheid motiveerde hem om naar het westen te verhuizen naar Beverly Hills, Californië. Zijn laatste recital vond plaats op 17 februari 1943 aan de Universiteit van Tennessee, waar hij de Pianosonate nr. 2 door Chopin - beroemd om zijn begrafenismars. Rachmaninoff en zijn vrouw werden in februari 1943 genaturaliseerd tot Amerikaans staatsburger, maar hij stierf in maart van dat jaar. Hij is begraven op Kensico Cemetery in Valhalla, New York.

3 kenmerken van de muziek van Sergei Rachmaninoff

Drie primaire kenmerken bepalen de muziek van Sergei Rachmaninoff.

1. Pianovirtuositeit : Tijdens zijn leven werd Rachmaninoff beschouwd als Europa's grootste pianowonder sinds Franz Liszt. Zijn virtuositeit straalt uit in zijn pianostukken, in het bijzonder zijn eerste pianoconcert in f klein en zijn derde pianoconcert in d klein. Zijn études (muziek bedoeld om te bestuderen) en preludes vereisen een vergelijkbare beheersing van het instrument.
2. Humeurige dramatiek : Rachmaninov liet intense gevoelens tot uiting komen in zijn muziek. Zijn eerste symfonie, Het eiland van de doden , en zijn koorsymfonie De bellen illustreren in het bijzonder deze flair voor drama.
3. Sterke orkesttechniek : Rachmaninoff stamt uit een beroemde lijn van Russische orkestcomponisten die het symfonieorkest onder de knie hebben gekregen door middel van studies aan het conservatorium van Moskou. Zijn drie symfonieën tonen zijn vloeiende begrip van instrumentatie en dynamiek.

5 iconische stukken van Sergei Rachmaninoff

Een muzikale kennismaking met Sergei Rachmaninov raakt een scala aan muzikale vormen.

1. Symfonie nr. 2 (Op. 27) : Een dramatische rebound na het mislukken van Rachmaninoffs eerste symfonie, dit stuk demonstreert de vaardigheid van de componist voor orkestratie.
2. Pianoconcert nr. 3 in D minor (Op. 30) : Een zeer populair concerto, dit stuk bevat uitdagende blokakkoorden die passen bij de massieve handen van Rachmaninoff, maar die andere pianisten kunnen irriteren.
3. Het eiland van de doden (Op. 29) : Gecomponeerd in 1908, toen een groot deel van de klassieke muziek het modernisme omarmde, is dit symfonische gedicht trouw aan de muzikale taal van de romantiek.
4. De bellen (Op. 35) : Een koorsymfonie geïnspireerd op een gedicht van Edgar Allan Poe, De bellen demonstreert Rachmaninovs aantrekkingskracht op humeurige atmosfeer.
5. Aleko : Deze eenakter Russischtalige opera is geïnspireerd op The Gypsies, een verhalend gedicht van Alexander Pushkin. (Poesjkin's poëzie is sinds het begin van de 19e eeuw een hoeksteen van de Russische kunst en cultuur.)

Masterclass

Voorgesteld voor jou

Online lessen gegeven door 's werelds grootste geesten. Breid uw kennis uit in deze categorieën.

Geeft vioolles

Leert de kunst van het optreden

Leert zingen

Geeft les in countrymuziek

Meer weten over muziek?

Word een betere muzikant met de MasterClass Jaarlidmaatschap . Krijg toegang tot exclusieve videolessen die worden gegeven door muzikale meesters, waaronder Itzhak Perlman, St. Vincent, Sheila E., Timbaland, Herbie Hancock, Tom Morello en meer.