Literair minimalisme: 3 kenmerken van literair minimalisme

Gekenmerkt door rechttoe rechtaan, simplistisch proza, is literair minimalisme een populaire creatieve schrijfstijl.

Ga naar sectie

• Wat is literair minimalisme?
• Oorsprong van literair minimalisme
• 3 kenmerken van literair minimalisme
• 11 minimalistische auteurs en boeken
• Meer weten over schrijven?
• Meer informatie over de MasterClass van Salman Rushdie

Booker Prize-winnaar Salman Rushdie leert je zijn technieken voor het maken van geloofwaardige personages, levendige werelden en betoverende verhalen.

Wat is literair minimalisme?

Literair minimalisme verwijst naar schrijven met een kleine, specifieke focus, meestal verstoken van bloemrijke, overdreven beschrijvende taal en achtergrondverhaal. Literair minimalisme geeft prioriteit aan beknoptheid, waardoor de lezer een gebrek aan woordenstroom kan compenseren met hun verbeeldingskracht. Minimalisme richt zich op delen van het leven en de algemene context in plaats van te vertrouwen op literaire conventies, en wordt soms gezien als een afwijzing of rebellie tegen het postmodernisme - een vorm van literatuur die vertrouwt op verheven literaire conventies zoals onbetrouwbare vertelling, onmogelijke plots en fragmentatie.

Oorsprong van literair minimalisme

Bepaalde academici, zoals Robert C. Clark, auteur van Amerikaans literair minimalisme -beweren dat literair minimalisme terug te voeren is op de imagist-dichters van het begin van de twintigste eeuw. Deze dichters, zoals Ezra Pound, Stephen Crane en William Carlos Williams, gaven de voorkeur aan nauwkeurige, minimale taal (zoals haiku ) in hun poëzie. In het tijdperk na de Tweede Wereldoorlog vertelden schrijvers als Ernest Hemingway en Samuel Beckett verhalen met eenvoudige plots vol feitelijke observatie, die beide een kenmerk van literair minimalisme zouden worden.

In de jaren zestig zette het schaarse proza ​​van schrijvers als John Barth, Robert Coover en William H. Gass de trend voort dat schrijvers een emotionele afstand tot hun onderwerpen aannamen. Tegen het begin van de jaren zeventig vond deze stijl zijn weg naar de Amerikaanse literatuur, waarbij Raymond Carver minimalistische fictie in de reguliere literatuur bracht. Het schrijven van hedendaagse auteurs als Bret Easton Ellis, Amy Hempel en Cormac McCarthy wordt ook geassocieerd met literair minimalisme.

3 kenmerken van literair minimalisme

Literair minimalisme heeft een aantal kenmerkende eigenschappen die het tot een herkenbare vorm van schrijven maken. Hieronder staan ​​​​enkele van de gemeenschappelijke kenmerken die te zien zijn in literaire minimalistische werken:

1. Korte zinnen : In tegenstelling tot de maximalistische schrijfstijl, vertrouwt minimalistische literatuur vaak op korte zinnen die heel eenvoudig zijn gestructureerd.
   
2. Minder is meer : Minimalistische schrijvers hebben de neiging om beknopt te schrijven, zonder overdreven gebruik van bijvoeglijke naamwoorden en bijwoorden. Deze beknoptheid in zowel opbouw als beschrijving leidt tot genuanceerd werk dat de lezer in staat stelt zijn eigen interpretaties uit de tekst af te leiden.
3. Simplistische premisse . Minimalistische romans vermijden vaak ingewikkelde verhaallijnen, in plaats daarvan concentreren ze zich op meer emotionele onderwerpen en karakterontwikkeling. Hoewel de relaties tussen personages gelaagd kunnen zijn, zijn de premissen zelf meestal eenvoudiger.

11 minimalistische auteurs en boeken

Sommige auteurs die de minimalistische stijl illustreren, zijn onder meer:

1. Frederick Barthelme : Barthelme was een minimalistische auteur die algemeen bekend stond om zijn gebruik van K-Mart-realisme - een term die wordt gebruikt om verhalen in de Amerikaanse literatuur te beschrijven waarin de sombere aard van de arbeidersklasse-ervaring centraal staat, als een middel om de meer alledaagse aspecten van het leven te verkennen. zijn roman Natuurlijke selectie (1990) onderzoekt de verslagen aard en het cynisme van de mannelijke hoofdpersoon en hoe hij omgaat met de malaise van het dagelijks leven.
2. Ann Beattie : De Amerikaanse schrijfster en romanschrijfster Ann Beattie staat bekend om haar losse zinnen en nuchtere toon, die een beknopt verhaal levert door zuinig gebruik van woorden, vooral merkbaar in haar roman uit 1980 Op zijn plaats vallen .
3. Samuel Beckett : In het stuk Wachten op godot (1953), creëert Beckett een volledig existentieel verhaal met twee personages die nadenken over hun dagen, terwijl ze wachten tot een mysterieuze man genaamd Godot verschijnt. Uiteindelijk komt Godot nooit aan en wordt zijn identiteit niet onthuld.
   
4. Raymond Carver : Carver was een schrijver van korte verhalen die in de jaren zeventig hielp bij het populariseren van minimalistische literatuur in Amerikaanse fictie. A Small, Good Thing is een van Carvers minimalistische verhalen die korte, compacte zinnen gebruikt om de ernst van zijn verhaal te benadrukken. Waar we het over hebben als we het over liefde hebben (1981) is een verzameling korte verhalen van Carver die gebruik maakt van economische taal en kort proza.
5. Ernest Hemingway : De zon komt ook op (1926) was Hemingway's eerste serieuze roman die gebruik maakte van korte zinnen en dialoog. De oude man en de zee (1952) wordt ook beschouwd als een uitstekend voorbeeld van barebones-verhalen vertellen, waarbij Hemingway eenvoudige, directe taal gebruikt om dit korte maar emotionele verhaal aan de lezer in dit minimalistische korte verhaal uit te beelden. Bovendien, In onze tijd (1925) is een verhalenbundel van Hemingway die de minimalistische stijl illustreert.
6. Amy Hempel : Hempel staat bekend als een meester in minimalistisch schrijven. Zing er voor (2019) is een verzameling korte verhalen met werken rond een pagina lang. Deze samenvoeging van korte vignetten maakt gebruik van schaars proza ​​om een ​​krachtige, emotionele impact te creëren.
7. Cormac McCarthy : McCarthy's De weg (2006) toont twee personages: een vader en zoon, die samen door een post-apocalyptisch landschap navigeren, met alleen dialoog en gedrag om hun identiteit aan te geven. McCarthy gebruikt geen uitgebreid achtergrondverhaal of eindeloze beschrijving van deze personages, waardoor alleen hun acties bepalen wie ze zijn voor de lezer.
8. Mary Robison : Robisons roman uit 2001 Waarom heb ik ooit gebruikt gefragmenteerde alinea's om een ​​verhaal te creëren, waarbij minimale woorden aan elkaar worden geregen om het ongeluk van het hoofdpersonage uit te drukken, samen met een manifestatie van haar aandachtstekortstoornis (ADD).
9. Sandra Cisneros : Snoep (2002) van Cisneros is een reeks gefragmenteerde vignetten verenigd door thema en beeldspraak. Ze maakt efficiënt gebruik van elk woord in elk verhaal en deelt haar verzameling herinneringen op een korte maar emotioneel indrukwekkende manier.
10. Richard Ford : De Amerikaanse schrijver Richard Ford verankert zijn sterke, meeslepende verhalen vaak in vuil realisme, waarbij hij de meer ruige elementen van het leven verbeeldt met uitgestreken taal. Fords verzameling korte verhalen Rotsbronnen (1987) is het meest exemplarisch voor de minimalistische stijl met stevig proza ​​en een gebrek aan zware plotdetails. Het werk van Ford heeft hem een ​​reeks onderscheidende onderscheidingen opgeleverd, waaronder een Lifetime Achievement Award van de Parijs recensie en de Pulitzerprijs voor fictie uit 1996.
11. Tobias Wolff : Wolffs werk draait vaak om ongecompliceerde stukjes leven en eerlijke portretten van zijn personages en de uitdagingen waarmee ze worden geconfronteerd. Twee van Wolffs minimalistische korte verhalen zijn Hunters in the Snow (1987) en Bullet in the Brain, dat voor het eerst werd gepubliceerd in De New Yorker in 1995.

Masterclass

Voorgesteld voor jou

Online lessen gegeven door 's werelds grootste geesten. Breid uw kennis uit in deze categorieën.

Leert verhalen vertellen en schrijven

soorten verf voor binnenmuren

Leert schrijven

Leert scenarioschrijven

Leert schrijven voor televisie

Meer weten over schrijven?

Word een betere schrijver met de MasterClass Jaarlidmaatschap . Krijg toegang tot exclusieve videolessen die worden gegeven door literaire meesters, waaronder Salman Rushdie, Neil Gaiman, Walter Mosley, Margaret Atwood, Joyce Carol Oates, Dan Brown en meer.