Perfecte vs. imperfecte rijmpjes: definitie, gebruik en verschillen

Rijmen bouwen voort op twee facetten van taal: het nadrukpunt binnen een bepaald woord en de klinkers en medeklinkers die sommige woorden gemeen hebben.

Twee van de meest gebruikte soorten rijm zijn perfecte en onvolmaakte rijmpjes. Hoewel ze verschillend zijn, vertrouwen ze vaak op elkaar. Een onvolmaakt rijm wordt gedefinieerd door wat het niet is: een perfect rijm. Om deze reden is het noodzakelijk om de individuele definitie en het doel van een perfect rijm te begrijpen.

Ga naar sectie

• Wat is een perfect rijm?
• 3 Gebruik van perfecte rijmpjes in poëzie
• Wat is een onvolmaakt rijm?
• 3 Gebruik van imperfecte rijmpjes in poëzie
• Wat is het verschil tussen perfect en imperfect rijm?
• Wil je een betere dichter worden?
• Meer informatie over de MasterClass van Billy Collins

In zijn allereerste online les leert de voormalige Amerikaanse dichterslaureaat Billy Collins je hoe je vreugde, humor en menselijkheid kunt vinden in het lezen en schrijven van poëzie.

Wat is een perfect rijm?

Een perfect rijm - ook wel een waar rijm, exact rijm of volledig rijm genoemd - is een soort rijm waarin de beklemtoonde klinkers in beide woorden identiek zijn, net als alle geluiden daarna.

De woorden dead en head vormen bijvoorbeeld een perfect rijm - hun ingang naar de benadrukte klinker is anders (d en h), maar de klinkerklank (eh) en de klank die erop volgt (d) zijn identiek.

3 Gebruik van perfecte rijmpjes in poëzie

Perfecte rijmpjes kunnen op drie verschillende manieren in poëzie worden gebruikt.

1. Woorden koppelen aan concepten . Perfecte rijmpjes kunnen verbanden leggen tussen twee woorden en de concepten die ze vertegenwoordigen. Deze links voelen bijzonder natuurlijk aan wanneer de woorden perfect rijmen. Als een dichter bijvoorbeeld de woorden liegt en sterft, zou rijmen, zou een lezer het verband tussen deze twee woorden kunnen gaan zien: zoals bijvoorbeeld een leugen zien als de dood van de waarheid.
2. Een gevoel van anticipatie creëren . Zodra een dichter de verwachting van perfect rijmen vaststelt, kan een lezer soms beginnen te anticiperen op de komende woorden. Als een dichter bijvoorbeeld De duif zou schrijven, een witgevleugeld symbool van - zou een lezer intuïtief het vers kunnen aanvullen met het woord liefde in zijn hoofd voordat hij de regel leest.
3. Geheugensteuntjes vormen . Perfecte rijmpjes kunnen ook helpen bij het vormen van geheugensteuntjes die het voor lezers, vooral kinderen, gemakkelijker maken om een ​​vers te begrijpen, erop te anticiperen en zelfs te onthouden. Kinderrijmpjes bieden eenvoudige verzen vol perfecte rijmpjes, zoals in Little Bo Peep/heeft haar schaap verloren. Het perfecte rijm maakt het voor een kind gemakkelijk om de woorden en hun betekenis te begrijpen en te onthouden: het is onwaarschijnlijk dat een kind zich zou herinneren dat Little Bo Peep bijvoorbeeld haar koeien of haar orang-oetans verloor.

Wat is een onvolmaakt rijm?

Onvolmaakte rijmpjes - ook bekend als halfrijmpjes, bijna-rijmpjes, luie rijmpjes of schuine rijmpjes - verbinden woorden met elkaar door middel van vergelijkbare (maar niet precies dezelfde) geluiden en accenten.

Onvolmaakte rijmpjes voldoen aan enkele van de criteria voor perfecte rijmpjes, maar niet aan alle. Ze kunnen bijvoorbeeld profiteren van verschillende klemtoonpunten binnen woorden die anders een perfect rijm zouden vormen. Woorden als steken en delen hebben een gedeelde klinker en medeklinker aan het einde van het woord (ing), maar de natuurlijke nadruk bij delen ligt op de ar en niet op de ing, wat betekent dat de woorden een onvolmaakt rijm zijn.

Onvolmaakte rijmpjes kunnen ook vergelijkbare medeklinkers hebben na een andere benadrukte klinker, zoals in ridge en fudge. De klemtoon in beide woorden ligt op de eerste lettergreep en ze delen verder een eindklank. Maar omdat hun benadrukte klinkerklank niet hetzelfde is, vormen (i en u) de woorden een onvolmaakt rijm.

3 Gebruik van imperfecte rijmpjes in poëzie

Onvolmaakte rijmpjes kunnen op drie verschillende manieren in poëzie worden gebruikt.

1. Woordkeuze uitbreiden . Onvolmaakte rijmpjes de dictie van een dichter uitbreiden ; aangezien er minder regels zijn die moeten worden nageleefd in onvolmaakte rijmpjes, zijn er veel meer woorden beschikbaar voor een dichter die ritme en rijm wil behouden, maar niet beperkt wordt door de regels voor perfecte rijmpjes. Er is bijvoorbeeld een eindig aantal woorden dat perfect rijmt op gevaarlijk, maar die lijst wordt enorm uitgebreid wanneer onvolmaakte rijmpjes worden toegestaan ​​- in de handen van één dichter kan gevaarlijk rijmen met engelenstof, zij het onvolmaakt. Deze uitgebreide retorische toolkit zorgt voor een vrijer scala aan expressie en creativiteit.
2. Trotseer de verwachtingen van lezers . Onvolmaakte rijmpjes worden vaak gebruikt om de verwachtingen van lezers te trotseren. Emily Dickinson was bijzonder bedreven in deze retorische strategie die lezers ertoe aanzette om verzen in hun hoofd te voltooien terwijl ze het lazen, en vervolgens de verwachtingen te trotseren door een onvolmaakt rijm of zelfs een afwijkend rijm in te zetten. Dit kan worden gebruikt voor een dramatisch effect en benadrukt de woorden en concepten van een gedicht boven de geluiden.
3. Laat gevoelens uniek voelen . Net zoals perfecte rijmpjes soms uit het hoofd of cliché lijken, kunnen imperfecte rijmpjes ervoor zorgen dat vers bijzonder creatief en uniek lijkt. Denk aan William Shakespeare's beroemde Sonnet 18, waar hij in hetzelfde vers perfect dag rijmt en may terwijl hij onvolkomen gematigd en datum rijmt. Om de nieuwheid en bijzonderheid van deze liefde te illustreren, koos Shakespeare ervoor om woorden die misschien nooit aan elkaar waren gekoppeld, onvolmaakt te rijmen, terwijl ook de structuur van het sonnet behouden bleef.

Masterclass

Voorgesteld voor jou

Online lessen gegeven door 's werelds grootste geesten. Breid uw kennis uit in deze categorieën.

Leert Poëzie lezen en schrijven

Leert schrijven

Leert scenarioschrijven

Leert schrijven voor televisie

Wat is het verschil tussen perfect en imperfect rijm?

Perfecte rijmpjes houden zich altijd aan twee regels - een gedeeld benadrukt klinkergeluid en gedeelde medeklinkers die op die benadrukte klinker volgen - terwijl onvolmaakte rijmpjes één maar nooit beide gehoorzamen.

• Hoewel het verschillende rijmpjes zijn, bouwen imperfecte rijmpjes vaak voort op de verwachting van perfect rijm in de geest van de lezer, wat betekent dat ze onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn. Delen en zorgen vormen een perfect rijm omdat ze hetzelfde beklemtoonde klinkergeluid (ar) hebben en dezelfde medeklinkers die erop volgen (ring). Dit perfecte rijm naturaliseert de verbinding die lezers vormen tussen deze twee verschillende concepten, waardoor ze onderling verbonden en zelfs onderling afhankelijk lijken.
• Sparren en zorgen vormen daarentegen een onvolmaakt rijm omdat de benadrukte klinkers verschillend zijn (arr en ar) maar eindigen in dezelfde medeklinker (ring). Het samenvoegen van deze woorden in een onvolmaakt rijm nodigt de lezer uit om hun verbanden met elkaar te overwegen en blijkt ook onverwacht omdat het conflict dat impliciet is bij sparren over het algemeen niet met zorg wordt geassocieerd.

Wil je een betere dichter worden?

Denk als een professional

In zijn allereerste online les leert de voormalige Amerikaanse dichterslaureaat Billy Collins je hoe je vreugde, humor en menselijkheid kunt vinden in het lezen en schrijven van poëzie.

Of je nu net begint met pen op papier te zetten of ervan droomt om gepubliceerd te worden, het schrijven van poëzie vereist tijd, inspanning en nauwgezette aandacht voor detail. Niemand weet dit beter dan de voormalige Amerikaanse Poet Laureate Billy Collins. In Billy Collins' MasterClass over de kunst van het schrijven van poëzie, deelt de geliefde hedendaagse dichter zijn benadering van het verkennen van verschillende onderwerpen, het incorporeren van humor en het vinden van een stem.

Wil je een betere schrijver worden? Het MasterClass-jaarlidmaatschap biedt exclusieve videolessen over plot, karakterontwikkeling, het creëren van spanning en meer, allemaal gegeven door literaire meesters, waaronder Billy Collins, Margaret Atwood, Neil Gaiman, Dan Brown, Judy Blume, David Baldacci en meer.