Antagonisme is een van de cruciale instrumenten van het vertellen van verhalen. Verhalen gaan niet vooruit zonder conflict, en conflict wordt veroorzaakt door antagonisten. Dit kunnen individuele schurken zijn of krachten van de samenleving (zelfs krachten van de natuur), maar het is belangrijk om te overwegen hoe je een tegenstander behandelt. Ze moeten net zo goed ontwikkeld zijn als je hoofdpersoon of hoofdrolspeler.
Onze meest populaireLeer van de besten
Met meer dan 100 lessen kun je nieuwe vaardigheden opdoen en je potentieel ontsluiten. Gordon RamsayKoken I Annie LeibovitzFotografie Aaron SorkinScenarioschrijven Anna WintourCreativiteit en leiderschap deadmau5Elektronische muziekproductie Bobbi BrownVerzinnen Hans ZimmerFilmscores Neil GaimanDe kunst van het verhalen vertellen Daniel NegreanuPoker Aaron FranklinBarbecue in Texas-stijl Misty CopelandTechnisch ballet Thomas KellerKooktechnieken I: Groenten, Pasta En EierenBeginGa naar sectie
Wat is een antagonist?
Bij het vertellen van verhalen is de antagonist de tegenstander of strijder die tegen de protagonist of het hoofdpersonage werkt en het hoofdconflict creëert. Een antagonist is anders dan een antiheld, die een protagonist is zonder traditionele heroïsche kwaliteiten. De antagonist kan een personage of een groep personages zijn, maar ze moeten de protagonist in de weg staan om hun doelen na te streven. In conventionele verhalen is de antagonist synoniem met de slechterik, terwijl de protagonist de goede kerel vertegenwoordigt.
Voorbeelden van antagonisten zijn onder meer Iago van William Shakespeare's Othello , Darth Vader van het origineel Star Wars trilogie, de oude kwaadaardige Sauron uit Tolkien's In de ban van de Ring , en president Snow in De Hongerspelen door Suzanne Collins.
De 4 soorten antagonisten
Bij het schrijven van genres - vooral in thrillers - zijn antagonisten meestal aartsvijanden, maar het hoeven geen mensen te zijn; ze kunnen elk oppositioneel element zijn dat de belangrijkste wens van je personage dwarsboomt. Natuurlijk bevatten veel verhalen meer dan één antagonist: Lord Voldemort is de primaire antagonist in J.K. Rowling's Harry Potter serie, maar andere personages, zoals Draco Malfidus, fungeren als secundaire antagonisten. Grofweg zijn er vier verschillende soorten antagonisten:
- schurken : De traditionele definitie van antagonist is een schurk - een slechterik in het verhaal, die vaak voor kwade doeleinden werkt om een heroïsche protagonist te vernietigen. Terwijl er kan zijn gemene hoofdrolspelers , zijn schurken antagonisten wanneer ze niet het hoofdpersonage van het verhaal zijn, maar in plaats daarvan de belangrijkste bron van conflict zijn voor de hoofdpersonages. Er zijn verschillende soorten schurken binnen de categorie: het meesterbrein, de anti-schurk, de kwaadaardige schurk, de minion of handlanger en de superschurk, om er maar een paar te noemen. Voorbeelden van klassieke schurk-protagonisten zijn onder meer Darth Vader uit Star Wars , de Joker uit de Batman-strips en Captain Ahab uit Moby Dick .
- Conflict-makers : Een antagonist hoeft geen slechterik te zijn. Soms zijn ze gewoon een personage wiens doelen in direct conflict zijn met die van de hoofdpersoon, zoals Mr. Darcy in Jane Austen's Trots en vooroordeel , die voortdurend op gespannen voet staat met hoofdpersoon Elizabeth Bennet. Een ander voorbeeld van dit type antagonist: Javert, die werkt om Valjean te arresteren in Victor Hugo's ellendig .
- Levenloze krachten : Een antagonist hoeft geen mens te zijn - de belangrijkste antagonist kan soms een kracht zijn, zoals de natuur. Een goed voorbeeld van een antagonistische kracht is de zee in Robinson Crusoe .
- De hoofdpersoon zelf : De belangrijkste bron van conflicten in een verhaal kan van binnenuit het hoofdpersonage zijn - hun tekortkomingen of onzekerheden weerhouden hen ervan hun doel te bereiken. Een goed voorbeeld van een interne antagonist is Holden Caulfield in J.D. Salinger's De vanger in de rogge . Terwijl Holden in conflict komt met veel personages in de roman, komt het altijd aanwezige vijandige conflict voort uit zijn eigen obsessies en onzekerheden. Als een verhaal geen externe tegenwerkende kracht heeft, maar eerder het conflict in de hoofdpersoon plaatst, is een sterk achtergrondverhaal nuttig om dat innerlijke conflict aan te wakkeren.
Meer weten over schrijven?
Word een betere schrijver met het Masterclass Jaarlidmaatschap. Krijg toegang tot exclusieve videolessen die worden gegeven door literaire meesters, waaronder Neil Gaiman, David Baldacci, Joyce Carol Oates, Dan Brown, Margaret Atwood, David Sedaris en meer.
