Akkoorden transponeren: leer hoe u toetsen kunt veranderen tijdens het spelen van muziek

Tijdens het uitvoeren van een muziekstuk kan een muzikant de compositie in een andere toonsoort willen spelen dan oorspronkelijk geschreven. Om dit te doen, zal de uitvoerder een techniek gebruiken die transpositie wordt genoemd.

Ga naar sectie

• Wat is transpositie?
• 2 redenen waarom een ​​muzikant een stuk zou willen transponeren
• Een melodie transponeren
• Akkoorden transponeren
• Hoe akkoorden in mineur te transponeren
• Meer informatie over de MasterClass van Tom Morello

In 26 lessen leert Grammy-winnende muzikant Tom Morello je de gitaartechnieken, ritmes en riffs die zijn kenmerkende stijl bepalen.

Wat is transpositie?

Transpositie is het proces waarbij een muzikant een gecomponeerd muziekstuk verandert van de oorspronkelijke toonaard in een andere toonsoort. De muzikant zal elk akkoord en elke noot veranderen om in een nieuwe toets te passen, en de compositie zal hoger of lager klinken dan het oorspronkelijk deed. Een transpositie kan ook inhouden dat u van een majeurtoonsoort naar een mineurtoonsoort gaat (zoals van D majeur naar D mineur), of van een toonsoort naar een modus gaat (zoals van een F# mineurtoonladder naar de F# Dorische modus) .

2 redenen waarom een ​​muzikant een stuk zou willen transponeren

Er zijn veel redenen waarom muzikanten ervoor kiezen om te transponeren, maar ze vallen meestal in twee categorieën.

1. Om de muziek gemakkelijker uit te voeren. De belangrijkste reden waarom muzikanten transponeren, is om een ​​stuk gemakkelijker te spelen te maken. Laten we zeggen dat je een nummer speelt dat oorspronkelijk is geschreven voor een mannelijke tenorzanger, zoals Sittin' On the Dock of the Bay van Otis Redding. Redding voerde dit nummer uit in de toonsoort G, waarbij de laagst gezongen noot een G3 is. Laten we nu zeggen dat de leadzanger van je coverband een vrouw is met een altbereik. Het gaat zijn heel moeilijk voor haar om die lage G3 te zingen. Als ze er zelfs maar bij kan, is het briefje nauwelijks hoorbaar. Een optie zou zijn om het hele nummer een octaaf hoger te zetten, zodat de lage G3 een G4 wordt. Maar dan loop je aan de andere kant tegen een probleem aan: de hoge tonen zijn misschien te hoog en doordringend. De oplossing is om het nummer naar een nieuwe toonsoort te transponeren waarbij zowel de lage als de hoge tonen comfortabel in het altbereik passen.
2. Om het fundamentele karakter van een song te veranderen. Soms wil een artiest misschien een uniek stempel op een bekend nummer drukken. Transponeren van het ene type sleutel naar het andere kan dit mogelijk maken. Stel je een vrolijk nummer voor als La Bamba van Ritchie Valens, dat volledig op majeurakkoorden is gebouwd. Stel je nu voor dat elk van die majeurakkoorden een mineurakkoord zou worden, waarbij de melodie enigszins werd aangepast aan de noten van de nieuwe toonsoort. Dit zou een gewaagde kijk op het nummer zijn en waarschijnlijk opvallen tussen de vele honderden covers die in de loop der jaren zijn uitgevoerd.

Een melodie transponeren

Om een ​​muziekstuk te transponeren, moet je aan de noten en akkoorden denken in termen van intervallen. En als het op melodieën aankomt, moet je een beetje weten over toonladders en schaalgraden. Dit zijn de basisprincipes:

De fundamentele bouwsteen van westerse muziek is de majeur-toonladder, en deze bestaat uit 7 noten. Beginnend vanaf de laagste noot, en omhooggaand, zijn ze:

• 1—de wortel van de schaal
• 2—een hele stap omhoog vanaf de wortel
• 3—een hele stap hoger dan de 2e
• 4—een halve stap hoger dan de 3e
• 5—een hele stap hoger dan de 4e
• 6—een hele stap hoger dan de 5e
• 7 - een hele stap hoger dan de 6e

Dan, met nog een halve stap, gaan we terug naar de grondtoon - alleen zijn we nu een octaaf hoger dan voorheen.

De tweede belangrijkste bouwsteen van de westerse muziek is de natuurlijke mineurtoonladder. Dit is vergelijkbaar met een majeur toonladder, maar met een paar halve stappen waar er voorheen hele stappen waren.

• 1—de wortel van de schaal
• 2—een hele stap omhoog vanaf de wortel
• 3—een halve stap hoger dan de 2e
• 4—een hele stap hoger dan de 3e
• 5—een hele stap hoger dan de 4e
• 6—een halve stap hoger dan de 5e
• 7 - een hele stap hoger dan de 6e

En dan hebben we nog een laatste hele stap nodig om terug te gaan naar de grondtoon, maar nogmaals, het is een octaaf hoger dan waar we begonnen. In een natuurlijke mineurtoonladder noemen we de 3e, 6e en 7e graad vaak vlakke graden. Daarom zouden we kunnen zeggen dat de tonen van een mineurtoonladder zijn:

1 - 2 - b3 - 4 - 5 - b6 - b7

Wanneer u een melodie transponeert, concentreer u dan op de schaalgraden van elk van de originele noten. Laten we als voorbeeld het nummer Free Fallin' van Tom Petty & the Heartbreakers nemen.

• Petty's originele opname is in de toonsoort F majeur
• De noten van die toonladder zijn F - G - A - Bb - C - D - E
• Dit betekent dat F de eerste schaalgraad (of grondtoon) is, G de 2e, A de 3e, Bb de 4e, enzovoort.

De eerste vier noten van Petty's vocale melodie - Ze is een braaf meisje - zijn F - G - A - F. Maar als we onze transponerende hoed op hebben, moeten we die beschouwen als schaalgraden. Met andere woorden, de noten zijn 1 - 2 - 3 - 1.

Laten we deze melodie nu transponeren naar de toonsoort Db majeur.

• De noten in een Db majeur toonladder zijn Db - Eb - F - Gb - Ab - Bb - C
• We behouden de 1 - 2 - 3 - 1 melodie
• Daarom zijn de eerste vier noten van de getransponeerde versie Db - Eb - F - Db

Door in intervallen te denken, kun je transponeren naar: ieder toets, zolang je maar weet welke noten in welke toonladder thuishoren.

Masterclass

Voorgesteld voor jou

Online lessen gegeven door 's werelds grootste geesten. Breid uw kennis uit in deze categorieën.

Geeft les op elektrische gitaar

hoeveel oz fles wijn?

Leert de kunst van het optreden

Leert zingen

Geeft les in countrymuziek

Akkoorden transponeren

Denk als een professional

In 26 lessen leert Grammy-winnende muzikant Tom Morello je de gitaartechnieken, ritmes en riffs die zijn kenmerkende stijl bepalen.

Het transponeren van een akkoordprogressie lijkt erg op het transponeren van een melodie. Alleen moeten we deze keer niet aan schaalgraden denken, maar aan Romeinse cijfernotatie. Dit is hoe het werkt:

De majeur-schaal heeft een reeks drieklanken (akkoorden van drie noten met een grondtoon, een terts en een kwint) die zijn gebouwd op de noten in de toonladder. We noteren ze met Romeinse cijfers, als volgt:

• I—een majeur drieklank beginnend op de 1e graad van de toonladder
• ii—een kleine drieklank die begint op de 2e graad van de toonladder
• iii — een kleine drieklank die begint op de 3e graad van de toonladder
• IV - een majeurdrieklank die begint op de 4e graad van de toonladder
• V - een majeur drieklank die begint op de 5e graad van de toonladder
• vi—een kleine drieklank die begint op de 6e graad van de toonladder
• viiº—een verminderde drieklank die begint op de 7e graad van de toonladder

Wanneer we deze Romeinse cijfers aan specifieke toetsen toewijzen, krijgen we een specifieke reeks akkoorden. Laten we bijvoorbeeld F majeur nemen, de toonsoort van dat Tom Petty-nummer. De akkoorden die bij die toonladder horen zijn:

• F majeur (de I)
• G mineur (de ii)
• Een minderjarige (de iii)
• Bes majeur (de IV)
• C majeur (de V)
• D mineur (de vi)
• E verminderd (de viiº)

In Free Fallin' is de primaire voortgang:
F Bes | Bes F C |

In Romeinse cijfernotatie zou dit worden geanalyseerd als:
I IV | IV I V |

Dus als we het nummer zouden transponeren naar bijvoorbeeld de toonsoort B, dan zouden we de I-, IV- en V-akkoorden van die bepaalde toonsoort gebruiken. En het lied zou worden gespeeld:

B E | E B F# |

Dus als een band Free Fallin' wil coveren, maar hun zanger heeft niet hetzelfde vocale bereik als Tom Petty, kan de band dit Romeinse cijfersysteem gebruiken om te transponeren naar een toonsoort waar de melodie bij hun zanger past.

Hoe akkoorden in mineur te transponeren

Keuze van de redactie

Als je in de natuurlijke mineurtoonladder werkt, houd er dan rekening mee dat dit de akkoorden zijn die bij die toonladder horen:

• i—een kleine drieklank die begint op de 1e graad van de toonladder
• iiº—een verminderde drieklank die begint op de 2e graad van de toonladder
• bIII - een grote drieklank die begint op de 3e graad van de schaal (die we soms de vlakke derde graad noemen)
• iv—een kleine drieklank die begint op de 4e graad van de toonladder
• V - een majeur drieklank die begint op de 5e graad van de toonladder
• bVI - een grote drieklank die begint op de 6e graad van de schaal (die we soms de vlakke zesde graad noemen)
• bVII - een grote drieklank die begint op de 7e graad van de toonladder (die we soms de vlakke zevende graad noemen)

Alle dezelfde principes zijn van toepassing op mineur-toonsoorttranspositie als op majeur-toonsoorttranspositie. Als je eenmaal begrijpt hoe akkoorden werken in dit Romeinse cijfersysteem, zijn alle toetsen beschikbaar voor jou en je band!