Het idee dat goede hekken goede buren zijn, bestond al lang voordat Robert Frost erover schreef in zijn iconische gedicht Mending Wall. Net zoals een hek of eigendomsgrens de vrede tussen buren kan bewaren, kunnen effectieve grenzen ook het welzijn en de relaties verbeteren.
Als je moeite hebt om grenzen te stellen of te handhaven - of niet zeker weet hoe je dat moet doen - zijn hier drie manieren om erover na te denken die kunnen helpen.
Het hek
wat is mijn zon, maan en opkomend teken?
Met geografische grenzen is een nogal voor de hand liggende overweging: waar zij zijn. Maar interpersoonlijke grenzen hebben geen duidelijke scheidslijnen. Susan Cadley , een gediplomeerde professionele counselor in Alpharetta, Georgia, definieert grenzen en kadert de discussie met cliënten als volgt in: Wie laat je binnen in of houd je buiten je heilige ruimte?
Je kunt heilige ruimte zien als je persoonlijke ruimte. Ik zie het als energieker, zei ze. Wie verdient het om in die cirkel te zitten? Als iemand je niet goed behandelt, moet je een grens stellen. Als iemand te veel inbreuk maakt, je voelt je overweldigd of je voelt dat ze je overnemen, moet je een grens stellen om dat terug te duwen, zodat je wat ruimte hebt.
Wat betreft het maken van een grens, gebruikt ze vaak de metafoor van het met de hand zetten van een hek. Je moet een paalgraafmachine gebruiken, en dat kost veel fysieke energie. Je zet het hek op, en misschien komt iemand het omverwerpen. En dan moet je het weer ophangen, zei Cadley. Vaak kan het stellen en opnieuw instellen van grenzen vermoeiend zijn, dus we maken ze losser omdat het herhaaldelijk opwerpen ervan ons neerslachtig maakt. Of het hek is zo groot, voegt ze eraan toe, dat het een muur wordt en niemand erin kan. De sleutel is het vinden van een evenwicht tussen het buiten houden van sommige mensen en het creëren van verbinding met degenen die we binnenlaten.
Het is een proces dat veel voordelen biedt, waaronder je veilig of beschermd voelen, perspectief kunnen krijgen op een relatie of situatie (zowel werk als privé), en je in staat stellen om gecentreerd en vredig te blijven.
Het huis
Een huis is een andere nuttige metafoor. Als je overweegt wie je in de buurt van de jouwe kunt laten, op basis van hun gedrag of hoe het voelt om in hun aanwezigheid te zijn, wil je misschien dat sommige mensen buiten het hek blijven. Anderen mag je binnen het hek laten, maar alleen in de tuin, en weer anderen kunnen op de veranda worden toegestaan. Degenen die u in uw huis toelaat, vragen om een andere reeks overwegingen. Hoe ver laat je ze binnen? Gewoon in de foyer? Waar hecht je een band met familie tijdens maaltijden? In een ruimte die u als privé of speciaal beschouwt?
De reacties en reacties van je lichaam en emoties als je eraan denkt iemand in je fysieke ruimte te hebben, zijn veelzeggend. Bijvoorbeeld, terwijl je het huis nog steeds als metafoor gebruikt, merk je dat je je bij elke stap op je gemak voelt als je denkt aan deze persoon die het huis nadert en het binnengaat? Of voel je je steeds angstiger als je eraan denkt dat ze gewoon de tuin binnenkomen - en het idee dat ze dichter bij het huis komen, veroorzaakt een volledig gevoel van paniek? Door aandacht te schenken aan je gedachten, emoties en lichamelijke reacties, kun je beter inschatten waar je grenslijnen moeten zijn om je veilig te voelen in een relatie.
De oproep tot liefde
hoe schrijf je een avonturenverhaal?
Het proces van het ontdekken, stellen en handhaven van grenzen levert kritische informatie op. Het helpt ons om onszelf beter te leren kennen, onderliggende patronen te identificeren waarvan we ons misschien niet bewust zijn en om beter afgestemd te zijn op onze meest gevoelige plekken.
Hetzelfde geldt in een relatie. Terwijl we onze eigen diepten verkennen en werken aan het herkaderen of helen van ervaringen uit het verleden, is het gemakkelijk om zelfgericht te worden en te vergeten dat anderen ook door hun eigen interne wateren navigeren. Hun coping-mechanismen kunnen anders zijn, hun grenzen kunnen rigider of losser aanvoelen dan de onze, en soms kunnen twee sets grenzen tegen elkaar botsen. Maar door elkaar te benaderen met de bereidheid om te begrijpen, en door de gevoelige plaatsen van een geliefde met evenveel zorg te beschouwen als die van onszelf, kunnen we een relatie aangaan met meer compassie, empathie en liefde.
Grenzen zijn niet alleen belangrijk om ons eigen gevoel van veiligheid en gemoedsrust te behouden, maar ook om onszelf en anderen beter te leren kennen. In plaats van af te glijden op de glibberige helling van oordeel, veroordeling of schuldgevoel over het stellen en handhaven van interpersoonlijke grenzen, kunnen we ze gebruiken als wegwijzers en verkeersborden om onszelf en elkaar beter te leren liefhebben.
Om meer te horen over grenzen, klik op hier om naar het volledige interview met Susan Cadley te luisteren in aflevering 4 van de Being and Doing Now-podcast.
